Emerald GateKeepers

 ....Υπάρχει ένα νησί μέσα στην θάλασσα των θρήνων του οποίου το όνομα δεν υπάρχει. Ο σκοτεινός του άρχοντας δεν θέλει να το ονοματίσει πιστεύοντας ότι έτσι θα μπορέσει να δραπετεύσει μια για πάντα..... Κάποτε ήταν ένα ξωτικό του ήλιου. Κάποτε ήταν ένας ιππότης του φωτός αλλά τώρα ο ήλιος του δύει και το σκοτάδι αγκαλιάζει την άρρωστη του σάρκα. Για κάθε αρρώστια που έχει γιατρέψει ένα σημάδι μένει πάντοτε πάνω του. Μία μέρα στις όχθες του νησιού εμφανίστηκε ένα παράξενο μαύρο άλογο. Ο σκοτεινός άρχοντας χάρηκε και αμέσως ένοιωσε την σύνδεση μεταξύ τους. Μόλις ανέβηκε πάνω του το άλογο ξεχύθηκε πάνω στην επιφάνεια της θάλασσας σαν να ήταν στεριά και χάθηκε στον θλιμμένο ωκεανό. Ο άρχοντας ανακάλυψε ότι μπορούσε για ορισμένο χρονικό διάστημα να ταξιδεύει με το άλογο του σε άλλες χώρες-κόσμους. Εκεί δεν ήταν σκοτεινός και άρρωστος αλλά ένα πλάσμα του φωτός. Αυτές ήταν οι περιπέτειες τους, περιπέτειες της λύτρωσης τους. Οι ευκαιρίες τους να διορθώσουν τις αμαρτίες τους. Αυτές είναι

 

  Οι ήρωες αφού έστειλαν απεσταλμένους, έδωσαν μια ομιλία -κάλεσμα των ηρώων- και ετοιμάστηκαν να πάνε στο νησί του Ρουμερικε.    Μόλις η βάρκα πλησίασε στην ακτή το τοπίο αλλάζει και το γαλάζιο του ουρανού γίνεται το κόκκινο της φωτιάς. Στα παράλια, ξεχασμένοι στον χρόνο, οι κάτοικοι του νησιού κάνουν την έξοδο τους από την ηττημένη πρωτεύουσα. Ο χρόνος βρίσκεται σε μια διαρκής λούπα η οποία σπάει όταν η λευκή φλόγα εμφανίζεται.    Στην παραλία βρίσκουν την Σελένα η οποία δίνει τις διαταγές της εκκένωσης. Έπειτα αφού μιλάει με τους ήρωες ξεκινά για την επιστροφή στην πόλη για να βοηθήσει τον Κρασσο. Οι ήρωες αποφασίζουν να ακολουθήσουν το άλλο στίγμα της φλόγας αυτό που οδηγεί στο βασιλικό δάσος βόρεια του νησιού.    Εκεί βρίσκουν τον μυστηριώδη άνδρα με το κοριτσάκι. Η φλόγα τους αγγίζει και μαθαίνουν την αλήθεια. Ξεχασμένοι θεοί ξύπνησαν, Αμντεους & Ραλμπα, γεμάτοι μετάνοια για ότι έκαναν μέσα στην σκιά του εαυτού, του χρόνου. Οι θεοί τους λένε για την μάχη που συμβαίνει σ