Emerald GateKeepers

 

 By Athar Da ’ el Amon , Da ’ el Ather Επίλογος Ο νάνος κουρασμένος αλλά με τα στήθια του γεμισμένα από χαρά και ικανοποίηση, χαιρετάει τους φίλους του έναν-έναν πριν αρχίσει την τελευταία του ανάβαση προς το μοναστήρι της λευκής φλόγας. Πρώτα πλησίασε τον Bjorn , υποκλιθηκε και είπε «ηγήσου τον λαό σου με σοφία αρχοντα Βαραντουμ», στον Σέξπυρ χαμογέλασε και του υποσχέθηκε «εμείς θα τα ξαναπούμε κάποτε» ενώ στην Γκρέις, κράτησε τις παλάμες της στις δικές του και με ένα ντροπαλό χαμόγελο είπε «ήταν τιμή μου που περπατήσαμε μαζί στον δρόμο της φλόγας κυρία Γκρέις». Πρίν προλάβει να πάρει απάντηση και αποφεύγοντας να δείξει την συγκίνηση στα μάτια του, ο Άθερ έκανε μεταβολή και άρχισε να βαδίζει προς το Wolfwater . Οι προμήθειες που του έδωσε ο Σεξπυρ ήταν αρκετές για το ταξίδι του αλλά πάραυτα, ο Ντα’ελ Άθερ σταμάτησε στο Wolfwater να δει άμα έμεινε κανείς ή άμα όλοι οι τρελαμένοι του κάτοικοι άδραξαν την ευκαιρία να ψάξουν τον κόσμο τους, τώρα που τα σύνορα του Ρουμερίκε έπεσαν.