Emerald GateKeepers

Οι ασσασιν γονάτισαν μπροστά στην Μοργκάνα δηλώνοντας την αφοσίωση τους στην νέα τους αρχηγό. Πρόταξαν τις παλάμες τους και το δαιμονικό σπαθί τους σημαδεύει με ένα σκίσιμο. Το σπαθί ρουφάει το αίμα και οι εναπομείναντες πληγές της γιατρεύονται αμέσως. Η ομάδα έχει πλέον την φλόγα και η φλόγα αποκαλύπτει τα καλά κρυμμένα μυστικά. Η Γκρέις αγγίζει το φανάρι και η φλόγα την ξεγυμνώνει. Βλέπει ένα υψίπεδο σε ένα ψηλό βουνό. Μια γυναίκα με ένα μωρό στο χέρι και ένας άντρας διαφωνούν. Τα λόγια δεν ακούγονται αλλά ο άνδρας είναι έτοιμος να κάνει ένα ξόρκι για να σώσει την κόρη του αλλά το ξόρκι απαγορεύεται από το σύμπαν. Είναι ένα ξόρκι σε σχέση με τον χρόνο και κανείς δεν επιτρέπεται να μπλέξει με το timeline. Αυτός μοιάζει άνθρωπος αλλά η γυναίκα του μοιάζει με ένα συνδυασμό δράκου και άνθρωπου (όχι Dragonborn αλλά ένας dragon sorcerer). Εκεί τελειώνει το όραμα. Ο Ντα Ελ αγγίζει την πολυπόθητη φλόγα και η αλήθεια του αποκαλύπτεται. Μόνος αρχαίος νάνος του τάγματος του. Χωρίς κανένα γύ

Τις πρώτες πρωινές ώρες η ομάδα βγήκε από το λημέρι των ασσασιν. Εγκαταλελειμμένο πλέον στην ιστορία του Σμαραγδιού κείτεται στην παραθαλάσσια πόλη του Swinford. Η ανατολή του ηλίου σε όλο της το μεγαλείο ρίχνει το φως, άπλετο στους δρόμους κρύβοντας την βρωμιά της πόλης. Όλες οι αμαρτίες κρύβονται και τα όνειρα εξατμίζονται σαν τα δάκρυα των χαμένων ψυχών.... Η Γκρέις σηκώνει το κεφάλι στον ουρανό. Είναι σίγουρη ότι κάτι έχει αλλάξει στην ατμόσφαιρα. Σαν ο ουρανός να πλακώθηκε από κάτι. Άφησε τις αισθήσεις της να γεμίσουν με μαγεία και τότε είδε το περίβλημα που κάλυπτε όλο τον κόσμο. Το σκεύος που έκρυβε το Ρουμερικε, η γυάλα που κρατούσε ακόμα τα όνειρα της θεάς. Ο Ντα Ελ κρατώντας την φλόγα είναι ο νικητής της μάχης. Με το φως θα βρει τον δρόμο μέσα στο σκοτάδι. Θα δείξει την έξοδο από την δοκιμασία. Ο Bjørn σκουπίζει την αρματωσιά του. Η ανατολή τον γεμίζει με αισιοδοξία. Τον λούζει με ιδέες μεγαλείων καθώς θυμάται τα λόγια του περιπλανώμενου: ...Η αξία σου είναι μεγαλύτερ