Session Epilogue & Prologue : 28 βδομάδες αργότερα....

Ντα Ελ


Οι τελευταίες μέρες του χειμώνα είχαν φτάσει και τα χιόνια είχαν υποχωρήσεις από το Ρουμερικε. Μόνο στα ψηλά βουνά ο χειμώνας έδειχνε ανυποχώρητος. Ακόμα και τα βουνά κάποτε ξεγυμνώνουν τις ψηλές κορυφές τους από το χιόνι αλλά φέτος τα χιόνια δεν έλεγαν να υποχωρήσουν. Οι φήμες λένε ότι σε ορισμένα μέρη ο χειμώνας δεν θα φύγει ποτέ καθώς το Ρουμερικε τιμά τον ξεχασμένο από την ιστορία, Ντα Ελ!

Morgana

Όπως ο χειμώνας έτσι και οι ομίχλες θα μείνουν πάντα συνδεδεμένες με τον κόσμο του Ρουμερικε. Θα είναι μια ανάμνηση, μια πληγή που δεν λέει να κλείσει. Οι ιστορίες θα μιλούν για πλάσματα που χάνουν τον δρόμο τους μέσα στην ομίχλη και ανακαλύπτουν ότι βρίσκονται κάπου αλλού σε ένα άλλο παραμορφωμένο Ρουμερικε. Σαν να κοιτάς μέσα στον καθρέφτη μόνο που το είδωλο σου είναι κατακερματισμένο. Ένα από τα παραμύθια της βραδιάς θα είναι αυτό με το καταραμένο σπαθί και με τις 2 κοπέλες που το διεκδικούσαν.

Bjørn Vanadum

6 μήνες είχαν περάσει και ο Bjørn ακόμα δεν ήταν σίγουρος τί ήθελε κάνει. Είχε καταφέρει να συγκεντρώσει, με την βοήθεια των γονιών του που είχαν βρει τον δρόμο τους στο σκοτάδι, τους νάνους της κοιλάδας. Όλοι μαζί ανακατέλαβαν τη Νταργκαρ. Αν και ήταν λιγοστοί είχαν μεταφέρει όλα τα πέτρινα αγάλματα των νάνων υπερασπιστώ της πόλης έξω στο προαύλιο. Έτσι δημιουργήθηκε ο θρύλος ότι μια μέρα θα ξυπνήσουν για να οδηγήσουν τους νάνους πίσω στην δόξα. Ο Bjørn βαθειά μέσα του δεν εμπιστεύονταν της βοήθεια του ξεχασμένου θεού ούτε τα μοτίβα των υπολοίπων νάνων-αρχόντων! Αν και συνέχισε να μένει στην λευκή γέφυρα συχνά ταξίδευε στην Νταργκαρ, σαν μεγάλος ήρωας που είναι, για να συμβουλέψει τους νάνους και να βοηθήσει όταν αυτή χρειάζεται. Πάντα όμως ένα βήμα μπρος και ένα βήμα πίσω στην ευθύνη του βασιλείου.

Grace

Ο Κράσσος είχε επιστρέψει στην αυτοκρατορία και ο κόσμος χρειαζόταν απεγνωσμένα ότι βοήθεια μπορούσε να υπάρξει. Η Γκρέις προσφέρει τις υπηρεσίες στον αυτοκράτορα και συνεπώς μπορούσε να συνεχίσει τις έρευνες για το τι είχε/έχει συμβεί στην κοιλάδα. Αν και οι πόροι που είχαν στην διάθεση τους ήταν λιγοστοί κατάφεραν στο σύντομο χρονικό διάστημα να ανασυγκροτηθούν. Το τάγμα των ιπποτών είχε χαθεί πλην ενός γέροντα ο οποίος είχε φύγει από το Χελεντον. Η Γκρέις είχε επικεντρωθεί όχι μόνο στην ιστορία του τόπου της αλλά και στην νέα ήπειρο, δίπλα από την κοιλάδα, που είχε μόλις ανακαλυφθεί τότε που υποχώρησε ένα μέρος της οροσειράς. Η ίδια είχε αφήσει πίσω της την ιστορία του "δήθεν" θεού σε αμνησία και αγνάντευε το μέλλον με αισιοδοξία. Στον δικό της κόσμο ήταν ο κόρη του Ιμπεν και όλα τα πλάσματα φτιάχνουν την δικιά τους ιστορίας καθώς τίποτα δεν προδιαγραμμένο.

Σέξπιρ

Μετά την μεταθανάτια εμπειρία του γύρισε διαφορετικός. Αποφάσισε να βοηθήσει τον Κρασσο διοργανώνοντας τους διαύλους επικοινωνίας της αυτοκρατορίας. Τοποθέτησαν λιγοστούς φύλακες σε πλοία γύρω από το νησί το οποίο επέστρεψε από έναν διαφορετικό χρόνο. Τέρατα είχαν εμφανιστεί στο νησί και η δουλεία του ήταν να έχει τον νου του να μην επεκταθούν προς την κοιλάδα. Στον ελεύθερο του χρόνο συνέχισε να μαγειρεύει φτάνοντας το χόμπι του σε πρωτόγνωρα επίπεδα. Κράτησε επαφή με τους καπεταναίους από το Wolfwater έμαθε τα ήθη, έθιμα, τραγούδια αλλά και το πώς να φτιάχνει κρασί και άλλα αλκοολούχα ποτά. Όσο όμως και να έπινε τίποτα δεν μπορούσε να σβήσει την δύναμη της λευκής φλόγας που έκαιγε στην ψυχή του.

Σερπικο

Το ξωτικό είχε ταξιδέψει με τους ήρωες του Ρουμερικε πρίν από μήνες αλλά δεν κατάφερε να μείνει μαζί τους. Είναι ένα ανήσυχο πνεύμα και δύσκολα μπορεί να μείνει σε ένα μέρος με τα ίδια πλάσματα. Μάλιστα αυτός ήταν ο λόγος που ξεκίνησε και την αναζήτηση σου μακριά από το δάσος των ξωτικών. Στην πορεία του επέστρεψε στην λευκή γέφυρα εκεί που τον οδηγούσε η καρδιά, στην ιέρεια Κασσάνδρα. Εκεί πάνω στην ερωτική πράξη ήρθε στην ιέρεια ένα όραμα. Έκτοτε ακολούθησαν το όραμα της Κασσάνδρας το οποίο τους οδήγησε σε μια σειρά από περιπέτειες. Η πιο σημαντική ήταν η ανακάλυψη της αίρεσης του Ουλασαν ( ο μάγος που ξεπέρασε τα θνητά του όρια). Η αίρεση των νεκροζωντανων κρατούσε ένα τελετουργικό σε ενέργεια το οποίο επέτρεπε την απενεργοποιημένη πύλη του Ρουμερικε να γίνει και πάλι ενεργή. Η πύλη οδήγησε στην εισβολή πού ξεκλήρισε την φυλή της Νορι (Session 13+, Nori of the lost Clan). Αφού οι ήρωες νίκησαν, το ζευγάρι, συνέχισε τις περιπέτειες τους και το πρώτα πράγματα που ανακάλυψαν ήταν: τα ξωτικά έχουν χαθεί και μόνο ελάχιστα έχουν μείνει πίσω. Κάνεις δεν ξέρει τι έχει συμβεί αλλά χάθηκαν σε μια στιγμή.


Με τους νάνους αποδεκατισμένους και τα ξωτικά να έχουν χαθεί, ποιος θα κρατάει το αίμα της θεάς ζεστό να ρέει στις φλέβες της;

Συνήθως ένας καλό επίλογος αποτελεί και έναν καλό πρόλογο....

The adventure begins...



Comments

Popular posts from this blog

Tales from the Post: Σκέψεις και μια αφιέρωση!

Heroic Fantasy: Class Acts: Druid

White Box Hero: Session 0 (Tales from Rumerike)