Ματιές στο Ρουμερικε. Επεισόδιο 2. Ο βασιλιάς Κράσσος & The Voyage Knights..

Ο βασιλιάς Κράσσος γεννήθηκε πριν από 5 αιώνες από πατέρα άνθρωπο και μητέρα ξωτικό. Ο πατέρας τους ήταν ένας περιπλανώμενος ξιφομάχος και η μητέρα του μια λόγια. Τα χρόνια τότε, η κοιλάδα ήταν ένα αφιλόξενο μέρος γεμάτο κλέφτες, λωποδύτες και περιπλανώμενα τέρατα. Η ασφάλεια ήταν ένα άπιαστο όνειρο.

Ο Κράσσος ήταν μοναδικός μιας και από νωρίς έμαθε για τους παράξενους όρους γύρω από την γέννηση του. Τότε δεν είχαν την γνώση ότι το όνομα της φυλής του ήταν Ελουαν (half elf) και ότι σύμφωνα με τους θρύλους της κοιλάδας γεννιέται πάντα ένας κάθε φορά.

Σύμφωνα με τους θρύλους της εποχής, ο Κράσσος όσο ήταν παιδί έμοιαζε καταπληκτικά τον άνθρωπο πατέρα του αλλά μετά την ενηλικίωση του μέχρι την πτώση του, δύσκολα μπορούσες να τον ξεχωρίσεις από τα ξωτικά. Αλλά ακόμα και έτσι ήταν διαφορετικός από τα υπόλοιπα ξωτικά της κοιλάδες. Στην κοιλάδα τα ξωτικά είναι γενικά με σκούρα χρώματα ενώ ο Κράσσος έχει ανοιχτά χρώματα.

Ο Κράσσος μεγάλωσε σε 2 διαφορετικά τοπία, αυτό του δρόμου με το σπαθί στο χέρι και αυτό της βιβλιοθήκης αγκαλιά με τα βιβλία. Φυσικά δεν άργησε να διαμορφώσει τον χαρακτήρα του και έτσι πήρε την απόφαση να φέρει την ειρήνη & την ευημερία στο Ρουμερικε. Ο χρόνος ήταν με το μέρος του καθώς μεγάλωνε πιο αργά από τα υπόλοιπα πλάσματα, με εξαίρεση τα ξωτικά, και χρησιμοποίησε όλη την γνώση που απέκτησε στην πορεία για να φέρει εις πέρας την αποστολή του.

Μέσα σε 2 αιώνες κατάφερε το ακατόρθωτο, έφερε την πολυπόθητη ειρήνη και έχτισε την μεγαλοπρεπή πρωτεύουσα με τις 4 αιωρούμενες γέφυρες χρησιμοποιώντας την βοήθεια όλων των φυλών. Μαγεία, πέτρα, ξύλο και η βοήθεια της Τριάδας (επεισόδιο 4. Μαγεία & Θρησκεία) δημιούργησαν το Πετράδι της Κοιλάδας.

Ο Κράσσος έπειτα συνέχισε το έργο του πέρα από την πρωτεύουσα. Περιπλανήθηκε στην κοιλάδα με ένα ελίτ τάγμα ιπποτών (δες παρακάτω) καθαρίζοντας την ύπαιθρο. Αλλά στην πραγματικότητα απέφευγε μια γυναίκα...

Αμέσως μετά την επιτυχία του, ο Κράσσος έμαθε για τα προφητικά λόγια της πανέμορφης μύστη, Αντέλια:

"Όταν ο θνητός θα γίνει βασιλιάς,
όταν ο αθάνατος θα μεταμορφώσει το χωριό στο σμαράγδι της κοιλάδας
τότε όλα μαζί θα πέσουν στο σκοτάδι και θα θρυμματιστούν"

Ο Κράσσος δεν άφησε απογόνους τουλάχιστον αυτό μας λέει η ιστορία του και προσπάθησε μέχρι το τέλος να σταματήσει την προφητεία. Μάταιη προσπάθεια ακόμα και όταν θρυμματίστηκε το σπαθί του σκοτώνοντας τους εχθρούς και τους περισσότερους υπερασπιστές της πόλης κατά την διάρκεια της πολιορκίας. Οι θρύλοι λένε ότι ο ήλιος & το φεγγάρι δεν έχουν πλέον την ίδια λάμψη στην κοιλάδα γιατί το σπαθί του βασιλιά τις αιχμαλώτισε στην τελευταία μάχη με το σκοτάδι.

Έκτοτε οι σκιές κρύφτηκαν περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή να ξεγλιστρήσουν και πάλι, έξω από την φωλιά τους....

Και έτσι τελειώνει η ιστορία του ενός και μοναδικού βασιλέα του Ρουμερίκε.

Λίγα λόγια για την , Ταξιδιώτες (ένα όνομα πού απέκτησαν από το πρώτο τους expedition , The Voyage Knights)

Μετά τον αποδεκατισμό του βασιλικού στρατού στην τελευταία μάχη, οι φύλακες κρύφτηκαν στις σκιές. Εκεί κάτω από τις σκιές, αν και ελάχιστοι, συνέχισαν το έργο τους, αυτό της φύλαξης των συνόρων!

Τα πράγματα έμειναν ήσυχα για έναν αιώνα αλλά οι φύλακες έμειναν σε επαγρύπνηση όλο αυτόν τον καιρό! Οι κάτοικοι της κοιλάδας τους αποκαλούν απομεινάρια της παλιάς εποχής, μιας εποχής την οποία το τάγμα ευελπιστεί σύντομα να επιστρέψει..."