Lord Gaelather Nihmedu. Chapter 6, Evereska
(απόσπασμα από την ομιλία του Γκαέλαθερ. Νομίζω ότι θα καταλάβετε γιατί δεν μπορώ να αποφασίσω ποιο prestige class να διαλέξω)
…Everemeet’s defenses have been breached, Sildëyuir is under siege, Naralis Analor has been revealed to us to ease our pain and guard our passing to Arborea…
Evereska is neither a mere kingdom, nor the safe haven for Moon and Gold elves, Wild and Sea elves, Twilight and Night elves… Evereska is OUR kingdom of Light, The Kingdom of the Seldarine… Afflatus Divine…
Lord Gaelather Nihmendu, First Knight of the the 1st Order of the Dove/Cleric of the Moon.
Η ομιλία του Γκαέλαθερ στο Συμβούλιο των αρχαίων ξωτικών της Εβερέσκα είχε μόλις τελειώσει. Το μεγαλύτερο μέρος των κερκίδων είχαν σωπάσει μπροστά στις σημαντικές πληροφορίες. Υπήρχε μια μερίδα όμως ξωτικών οι οποίοι διαμαρτύρονταν έντονα μπροστά στις νέες αποκαλύψεις. Το ιερατείο του Σέβαρας ήταν ένα αγκάθι στην προσπάθεια του νεαρού μισό ξωτικού. Το ήξερε και θα έπρεπε να σκεφτεί δια μέσου του δρόμου της διπλωματίας. Ο Γκαέλαθερ γύρισε το κεφάλι του προς τον Κουέριανορ, το αρχαίο ξωτικού της νύχτας το οποίο κρύφτηκε για χιλιάδες χρόνια μέσα στα Μύθαλ. Ο Κόρελον είχε ρίξει την κατάρα για όλα τα ξωτικά της νύχτας, μια κατάρα η οποία οδηγεί την διαφθορά στις ψυχές τούτης της αρχαίας φυλής. Το σχεδόν εβένινο πρόσωπο του γύρισε και χαμογέλασε συγκαταβατικά. Ήξερε ότι η προσπάθεια του νεαρού ιερέα ήταν τιτάνια. Το ξωτικό της νύχτας ακόμα δεν μπορούσε να καταλάβει το τι συνέβαινε στον κόσμο των ξωτικών. Η μεταμόρφωση του από ένα Όρκ σε ξωτικό είχε γίνει πριν από λίγες ημέρες και ακόμα δεν είχε τον χρόνο να εντοπίσει τις αλλαγές σε συναισθηματικό επίπεδο. Αυτό όμως που γνώριζε καλά ήταν ότι πίστευε στον Γκαέλαθερ.
Το μυαλό του Γκαέλαθερ έτρεχε σε ξέφρενους ρυθμούς. Πόσο πράγματα αποκάλυψε σε αυτή τη συναγωγή και πόσα άλλα έκρυψε. Πολλά ερωτήματα και πολλαπλές απαντήσεις. Έπρεπε να διαλέξει πως θα ετοιμάσει τα ξωτικά για την συνέχεια. Σκέψεις όπως: η παρακμή των Μύθαλς και η αφύπνιση των ξωτικών της νύχτας, η προσπάθεια να προστατεύει τα αρχαία ξωτικά από την διαφθορά της ακατανόμαστης βασίλισσας των αραχνών αλλά και από το αιώνιο μένος των ξωτικών του φωτός και του φεγγαριού για τα ξεχασμένα ξαδέλφια τους, οι αναταραχές του χρόνου και η προσπάθεια του ανθρώπινου θεού της Τυραννίας, Bane, για την επιστροφή του στο κόσμο του Τόριλ.
Το μεγαλύτερο όμως άγχος του Γκαέλαθερ μόλις είχε εξανεμιστεί. Μπροστά σε αυτό το συμβούλιο είχε παρουσιαστεί πριν από 12 χρόνια και είχε εξοριστεί. Τώρα μετά από χρόνια τα περισσότερα ξωτικά τον είχα πιστέψει. Αυτό το συναίσθημα χαράς είχε γεμίσει την ψυχή δίνοντας του μαζί με την πίστη του στους αέναους Σέλνταριν ελπίδα για το μέλλον. Το πιο δύσκολο κομμάτι ήταν όταν έπρεπε να τους ανακοινώσει ότι η επιστροφή του Νάραλις Άναλορ θα έφερνε ένα νέο κύκλο με δεινά αλλά και ένα νέο μονοπάτι για τον παράδεισο των ξωτικών, Αρπόρεα. Ο Κουέριανορ ποτέ του δεν κατάλαβε την αγάπη του Γκάελ για τα ξωτικά. Ο τρόπος που του φέρθηκαν και μερικοί συνέχιζαν να το κάνουν σε αντίθεση με την πίστη του ιερέα προς τους θεούς τους αλλά και την αφοσίωση του προς τους “People” όπως συχνά αποκαλούσαν την φυλή των ξωτικών.
Οι 10 ημέρες που πέρασαν στο λίκνο των ξωτικών λειτούργησε σαν παυσίπονο για τις έννοιες του Γκαέλαθερ. Οι υποχρεώσεις του πολλές αλλά η πολύτιμη βοήθεια της Ίβαε η οποία του στάθηκε από την τραγική στιγμή της γέννησης του ήταν καταλυτική. Ο νέος ναός του Νάραλις θα χτίζονταν κοντά στις τύμβους των ξωτικών και η άδεια για την δημιουργία ενός τάγματος ιερών πολεμιστών ήταν καθοδόν. Ως πρώτος ιππότης του Νάραλις, ο Γκαέλαθερ έβλεπε πως ο χρόνος πολλές φορές στένευε τις επιλογές του. Τα οράματα όμως δεν σταμάτησαν να έρχονται και να ταλανίζουν την ίδια του την ψυχή…
Ο βιολογικός του πατέρας ήταν ένα άγγελος φτιαγμένος από 2 τόσο διαφορετικούς θεούς, έναν άνθρωπο και ένα ξωτικό δημιούργησε περισσότερες απορίες παρά απαντήσεις. Το όραμα του στο οποίο θα έπρεπε να πληροφορήσει τους ανθρώπους για τον επικείμενο κίνδυνο της επιστροφής του Bane έδειξαν στον Γκαέλαθερ το δρόμο για να οδηγηθεί στο ξακουστό βασίλειο του Cormyr και στην οικογένεια των Jameson. Εκεί θα πραγματοποιούταν η αδελφοποίηση των ιερατείων του Νάραλις και του Ίλματερ αλλά και μια αποκάλυψη ενός Arch Nemesis. Μέσα σε όλα αυτά το σκοτάδι και η αποπλάνηση ψυχών όλων των πλασμάτων που κατοικούν στο Τόριλ τον βασάνιζε συνεχώς. Ήξερε ότι δεν θα ήταν μακριά η στιγμή που θα έπρεπε σύμφωνα με την θέληση του Νάραλις να επισκεφτεί το Κάλιμσαν… εκεί που οι ψυχές γλιστρούν από τα χέρια όλων των θεών του θανάτου…
…Everemeet’s defenses have been breached, Sildëyuir is under siege, Naralis Analor has been revealed to us to ease our pain and guard our passing to Arborea…
Evereska is neither a mere kingdom, nor the safe haven for Moon and Gold elves, Wild and Sea elves, Twilight and Night elves… Evereska is OUR kingdom of Light, The Kingdom of the Seldarine… Afflatus Divine…
Lord Gaelather Nihmendu, First Knight of the the 1st Order of the Dove/Cleric of the Moon.
Η ομιλία του Γκαέλαθερ στο Συμβούλιο των αρχαίων ξωτικών της Εβερέσκα είχε μόλις τελειώσει. Το μεγαλύτερο μέρος των κερκίδων είχαν σωπάσει μπροστά στις σημαντικές πληροφορίες. Υπήρχε μια μερίδα όμως ξωτικών οι οποίοι διαμαρτύρονταν έντονα μπροστά στις νέες αποκαλύψεις. Το ιερατείο του Σέβαρας ήταν ένα αγκάθι στην προσπάθεια του νεαρού μισό ξωτικού. Το ήξερε και θα έπρεπε να σκεφτεί δια μέσου του δρόμου της διπλωματίας. Ο Γκαέλαθερ γύρισε το κεφάλι του προς τον Κουέριανορ, το αρχαίο ξωτικού της νύχτας το οποίο κρύφτηκε για χιλιάδες χρόνια μέσα στα Μύθαλ. Ο Κόρελον είχε ρίξει την κατάρα για όλα τα ξωτικά της νύχτας, μια κατάρα η οποία οδηγεί την διαφθορά στις ψυχές τούτης της αρχαίας φυλής. Το σχεδόν εβένινο πρόσωπο του γύρισε και χαμογέλασε συγκαταβατικά. Ήξερε ότι η προσπάθεια του νεαρού ιερέα ήταν τιτάνια. Το ξωτικό της νύχτας ακόμα δεν μπορούσε να καταλάβει το τι συνέβαινε στον κόσμο των ξωτικών. Η μεταμόρφωση του από ένα Όρκ σε ξωτικό είχε γίνει πριν από λίγες ημέρες και ακόμα δεν είχε τον χρόνο να εντοπίσει τις αλλαγές σε συναισθηματικό επίπεδο. Αυτό όμως που γνώριζε καλά ήταν ότι πίστευε στον Γκαέλαθερ.
Το μυαλό του Γκαέλαθερ έτρεχε σε ξέφρενους ρυθμούς. Πόσο πράγματα αποκάλυψε σε αυτή τη συναγωγή και πόσα άλλα έκρυψε. Πολλά ερωτήματα και πολλαπλές απαντήσεις. Έπρεπε να διαλέξει πως θα ετοιμάσει τα ξωτικά για την συνέχεια. Σκέψεις όπως: η παρακμή των Μύθαλς και η αφύπνιση των ξωτικών της νύχτας, η προσπάθεια να προστατεύει τα αρχαία ξωτικά από την διαφθορά της ακατανόμαστης βασίλισσας των αραχνών αλλά και από το αιώνιο μένος των ξωτικών του φωτός και του φεγγαριού για τα ξεχασμένα ξαδέλφια τους, οι αναταραχές του χρόνου και η προσπάθεια του ανθρώπινου θεού της Τυραννίας, Bane, για την επιστροφή του στο κόσμο του Τόριλ.
Το μεγαλύτερο όμως άγχος του Γκαέλαθερ μόλις είχε εξανεμιστεί. Μπροστά σε αυτό το συμβούλιο είχε παρουσιαστεί πριν από 12 χρόνια και είχε εξοριστεί. Τώρα μετά από χρόνια τα περισσότερα ξωτικά τον είχα πιστέψει. Αυτό το συναίσθημα χαράς είχε γεμίσει την ψυχή δίνοντας του μαζί με την πίστη του στους αέναους Σέλνταριν ελπίδα για το μέλλον. Το πιο δύσκολο κομμάτι ήταν όταν έπρεπε να τους ανακοινώσει ότι η επιστροφή του Νάραλις Άναλορ θα έφερνε ένα νέο κύκλο με δεινά αλλά και ένα νέο μονοπάτι για τον παράδεισο των ξωτικών, Αρπόρεα. Ο Κουέριανορ ποτέ του δεν κατάλαβε την αγάπη του Γκάελ για τα ξωτικά. Ο τρόπος που του φέρθηκαν και μερικοί συνέχιζαν να το κάνουν σε αντίθεση με την πίστη του ιερέα προς τους θεούς τους αλλά και την αφοσίωση του προς τους “People” όπως συχνά αποκαλούσαν την φυλή των ξωτικών.
Οι 10 ημέρες που πέρασαν στο λίκνο των ξωτικών λειτούργησε σαν παυσίπονο για τις έννοιες του Γκαέλαθερ. Οι υποχρεώσεις του πολλές αλλά η πολύτιμη βοήθεια της Ίβαε η οποία του στάθηκε από την τραγική στιγμή της γέννησης του ήταν καταλυτική. Ο νέος ναός του Νάραλις θα χτίζονταν κοντά στις τύμβους των ξωτικών και η άδεια για την δημιουργία ενός τάγματος ιερών πολεμιστών ήταν καθοδόν. Ως πρώτος ιππότης του Νάραλις, ο Γκαέλαθερ έβλεπε πως ο χρόνος πολλές φορές στένευε τις επιλογές του. Τα οράματα όμως δεν σταμάτησαν να έρχονται και να ταλανίζουν την ίδια του την ψυχή…
Ο βιολογικός του πατέρας ήταν ένα άγγελος φτιαγμένος από 2 τόσο διαφορετικούς θεούς, έναν άνθρωπο και ένα ξωτικό δημιούργησε περισσότερες απορίες παρά απαντήσεις. Το όραμα του στο οποίο θα έπρεπε να πληροφορήσει τους ανθρώπους για τον επικείμενο κίνδυνο της επιστροφής του Bane έδειξαν στον Γκαέλαθερ το δρόμο για να οδηγηθεί στο ξακουστό βασίλειο του Cormyr και στην οικογένεια των Jameson. Εκεί θα πραγματοποιούταν η αδελφοποίηση των ιερατείων του Νάραλις και του Ίλματερ αλλά και μια αποκάλυψη ενός Arch Nemesis. Μέσα σε όλα αυτά το σκοτάδι και η αποπλάνηση ψυχών όλων των πλασμάτων που κατοικούν στο Τόριλ τον βασάνιζε συνεχώς. Ήξερε ότι δεν θα ήταν μακριά η στιγμή που θα έπρεπε σύμφωνα με την θέληση του Νάραλις να επισκεφτεί το Κάλιμσαν… εκεί που οι ψυχές γλιστρούν από τα χέρια όλων των θεών του θανάτου…
Comments