Πρόλογος σε αυτά που θα επέλθουν...

  Φίλοι μου, σας μάζεψα εδω γύρω από την φωτιά απόψε, όχι για να σας πω τραγούδια με σκηνές ηρωικές, μήτε για να σας διασκεδάσω με τα πειράγματά μου. Μόνο για να σας εκμυστηρευτώ αυτό που μου αποκαλύφθηκε ένα βράδυ σαν κι αυτό... 

  Αφού άφησα τους βάλτους με τους Αυτόματους Ανθρώπους, ξεκίνησα να πηγαίνω για να βρώ τα πολυτραγουδισμένα παλάτια των Μαχαραγιάδων της Ανατολής. Είχα τουλάχιστον άλλες 3 ημέρες ταξιδιού μπροστά μου οπότε αποφάσισα να χαραμίσω μία ημέρα για να ξαποστάσω λίγο. Έστησα το αντίσκηνό μου, άναψα την φωτιά μου, ίσως να κυνηγούσα και κάνα αγριοκούνελο. Πριν καλά καλά προλάβω να καθήσω να κουρδίσω το λαούτο μου, είδα μιά σκυφτή μορφή να πλησιάζει προς το μέρος μου. Στην αρχή φοβήθηκα μην είναι κάποιος από τους καλλικαντζάρους του δάσους, άλλωστε είχα άσχημα προηγούμενα μαζί τους! Όσο πλησίαζε όμως κατάλαβα πως πρόκειτε για άνθρωπο(μάλλον) που περπατούσε βαρυά από το φορτίο των χρόνων που είχαν περάσει από την πλάτη του. Έβαλα πάλι το σπαθί μου στο θηκάρι του, χωρίς όμως να το αφήσω μακρυά μου. Η φιγούρα πλησίασε μουρμουρίζοντας " Δεν τον πρόλαβα... που να το φανταστώ; ... δεν τον πρόλαβα ... αναμενόμενο θα μου πεις... δεν τον πρόλαβα... " Αγνοώντας τελείως την παρουσία μου, έκατσε δίπλα στην φωτιά μου και άρχισε να τρίβει τα γέρικα χέρια του προσπαθώντας να τα ζεστάνει. " Εχεμ "... ξερόβηξα ... καμμία απόκριση ... " Γκουχ Γκουχ " 'εβηξα πιο δυνατά ... πάλι δεν έλαβα καμμία απάντηση ... αποφάσισα να μην ασχοληθώ ακόμα με τον γέρο και να τακτοποιήσω τα πράγματα στην σκηνή μου. Πάντως την ιδέα να πάω για κυνήγι, την έσβησα από το μυαλό μου. Ήμουν σίγουρος ότι θα γυρνούσα και θα έβρισκα τον γερο-παράξενο να κοιμάται στην σκηνή μου.

  "Άμα θέλεις να σε ακούσω φώναζε λίγο... όταν περνάς τα τετρακόσια πενήντα χρόνια ζωής η ακοή σου σε προδίδει λίγο... πόσο μάλλον όταν δουλεύεις συνέχεια με μηχανές."  Πάγωσα... η φωνή του γέρου και πιό πολύ η βεβαιότητα ότι απευθυνόταν σε εμένα με χτύπησε σαν αστροπελέκη! " Ε... σε εμένα μιλάτε; " ρώτησα με αφέλεια... " Τι ανακούφιση! Νόμιζα προς στιγμήν ότι μιλούσες μόνο με γκουχου και εχεμ και δυστυχώς δεν την κατέχω την διάλεκτο. Φυσικά σε εσένα μιλάω μπουμπούνα, βλέπεις κανέναν άλλο εδω γύρω;"   Ένιωσα πολύ ηλίθιος. Ασυναίσθητα κοίταξα γύρω μου και απάντησα "Όχι... κανέναν!!!" - " Μα την Μελιτέλε έπεσα σε ορκ που οι μάγισσες του βάλτου μεταμόρφωσαν σε ... βάρδο; Αλήθεια είσαι βάρδος;" ρώτησε ο γέρος. Αυτή του η ερώτηση σαν να μου υπενθύμισε ποιός πραγματικά είμαι, οπότε, όπως πάντα το συνήθιζα σε επίσημες περιπτώσεις, υποκλίθηκα και είπα " Έιθαρ Βάλραξ, ταπεινός Βάρδος στην διάθεσή σας" Άλλωστε, άμα δεν είναι επίσημη περίπτωση να συναντήσεις εναν γέρο άνθρωπο με μισό αιώνα στην πλάτη μέσα στη μέση του πουθενά, τότε ποιά είναι; " Να συγχωρέσεις το γέρικο κορμί μου που δεν μπορεί να σου ανταποδώσει την υπόκλιση, αλλά τα αρθριτικά μου βλέπεις... Εγώ είμαι ο Τζέρο Φαλλιάνη, παιχνιδοποιός, μηχανουργός, εφευρέτης. "

  Στο άκουσμα του ονόματος πάγωσα! Μου ήρθαν στο μυαλό οι κιτρινισμένες σελίδες που διάβασα στον περίεργο ναό του βάλτου. Το συναίσθημα ήταν τόσο έντονο που, μέχρι και οι μυρωδιά του χαρτιού γέμισε τα ρουθούνια μου και με έπνιξε... Δεν μπορεί να είναι όλα αυτά παρά μόνο μια σατανική σύμπτωση; " Ώστε με ξέρεις..." είπε ο γέρος " Ε... εγώ δηλαδή όχι... απλά..." - "Το είδα στο βλέμμα σου. Διάβασες το ημερολόγιο του Ρόιτ έτσι, από εκεί γυρνάς ... από τους Βάλτους! Ενδιαφέροντα δείγματα τα Αυτόματα του γέρο-Ροιτ. Πόσα ξέρεις;"  Η φωνή του ακούστηκε απειλητική μέσα στο λυκόφως που μας περιέβαλλε. Άλλωστε το οτι είναι γέρος δεν σημαίνει ότι δεν είναι επικίνδυνος, άλλωστε κατάφερε να φτάσει 450 χρονών!!! Αποφάσισα να τον παίξω στα ίσια τον γέρο... "Τα πάντα" λέω "Τουλάχιστον όσα έγραψε ο Ρόιτ. Για εσένα και τους υπόλοιπους φύλακες, τον Τελ-Βερ-Ραντ, τις σκεπτόμενες μηχανές. Και τώρα που έμαθες πόσα ξέρω, πως θα με σκοτώσεις μόνος - χωρίς τους πιερότους σου; " - "Για βάρδος είσαι λίγο μπουμπούνας, πρέπει να το παραδεχτείς. Τους πιερότους τους έχασα στο ταξίδι μου. Άλλωστε δεν θέλω να σε σκοτώσω. Απεναντίας που θα μου φανείς πολύ χρήσιμος! Πάρα πολύ χρήσιμος! Δεν θα χρειαστεί καν να σε πείσω για όλα αυτά που έχω να σου διηγηθώ!"

  Τον κοίταζα, ενώ μέσα μου έβραζε η λαχτάρα του βάρδου για γνώση! "Αφού δεν λες τίποτα ξεκινάω" είπε ο γέρο Τζέρο και άρχισε να διηγήτε την περίεργη ιστορία του. Σας προειδοποιώ φίλοι μου, αυτά που θα σας διηγηθώ ίσως να σας τρομάξουν, ίσως και να ταράξουν τον κόσμο σας όπως τον έχετε σχηματίσει μέσα στο μυαλό σας, εγώ όμως οφείλω να σας τα μεταφέρω γιατί, πρώτον: είναι ένα φορτίο που βαραίνει την ψυχή μου εδώ και χρόνια, δεύτερον: είμαι Βάρδος και αυτός είναι ο σκοπός μου σε αυτόν τον κόσμο και τρίτον: γιατί αυτά που θα σας πω μπορεί να σας φανούν παράλογα... άν όμως είναι αλήθεια...;