Ταξίδι

Βρίσκομαι για ακόμα μια φορά στο νησί των πειρατών, το τελευταίο μέρος που είδα πριν φύγω από το νησί. Δεν ξέρω γιατί, αλλά αυτό το μέρος με γεμίζει με μια γλυκιά νοσταλγία....

Θυμάμαι ακόμα την πυρά να τυλίγει το σώμα του Αραβιέ, το πως χωρίς να σκεφτώ όρμηξα μέσα της σαν είδα εκείνο το βιβλίο να καίγεται... Δεν ξέρω γιατί το έκανα, ποια ορμή με έκανε να πιστέψω ότι εκεί μέσα, σε εκείνες τις λέξεις, θα έβρισκα την αλήθεια, την ανακούφιση... Το ημερολόγιο του το έχω ακόμα, ποτέ δεν το αποχωρίστηκα. Τώρα είναι πιο πολύτιμο από ποτέ, τώρα που οι καιροί έχουν αλλάξει...

Ταξιδέψαμε για μεγάλο χρονικό διάστημα στην θάλασσα μέχρι να βρούμε τον δρόμο μας και τελικά τα καταφέραμε. Ο Άραθορ βρίσκεται πλέον στην γενέτειρα του πατέρα του, γνωρίζει για τον αδερφό του Καρντέα. Ίσως ήταν και των δύο μας η μοίρα να γυρίσουμε εδώ.
Βλέπαμε το νησί από μακριά και αναρωτιόμασταν αν θα καταφέρουμε να φτάσουμε σώοι ή αν θα μας καταπιεί η θάλασσα. Ο Άραθορ δυσκολεύεται ακόμα να κυβερνήσει το πλοίο, αλλά δεν τον αδικώ, καταλαβαίνω πως όλα αυτά είναι καινούρια για αυτόν όπως είναι και για μένα.
Στον δρόμο για το νησί του δόθηκε η ευκαιρία να ανακαλύψει ένα κομμάτι του εαυτού του που δυσκολευόταν να πιστέψει, αλλά τελικά η θάλασσα τον αγκάλιασε όπως κάνει κάθε μάνα στα παιδιά της. Το αίμα της μητέρας γοργόνας του τον βοήθησε να σωθεί όταν η καταιγίδα μας βρήκε στα ανοιχτά έξω από το νησί. Τώρα ξέρω πως θα γίνει ένας καλός καπετάνιος, πως δεν θα χρειαστεί να φοβάται άλλο την θάλασσα...

Όλως περιέργως πιστεύω βαθιά μέσα μου πως έκανα την σωστότερη επιλογή και του ζήτησα να με συντροφεύσει. Δεν ξέρω αν τελικά το σπαθί που φέρει θα μας βοηθήσει, όμως έχω πίστη σε αυτόν, στις δυνάμεις που έχει μέσα του και ανακαλύπτει κάθε μέρα.
Ο δρόμος της επιστροφής μας έφερε πιο κοντά, γελάσαμε μαζί, πεινάσαμε μαζί, μέχρι και κουπί έκανα μέχρι να μάθει να στρίβει το πλοίο! Και τώρα βρισκόμαστε μαζί στο πανδοχείο του λιμανιού, παριστάνοντας κάποιους άλλους για να μην αναστατώσουμε τους κατοίκους. Έχει πλάκα να τον βλέπεις να εξιστορεί φανταστικές περιπέτειες του Καπετάν Φούσσα, νιώθω πως κατευθείαν εγκλιματίστηκε εδώ. Εγώ είμαι ο Τζακ το Ψάρι που έγινε άνθρωπος αλλά δεν έμαθε ακόμα να μιλάει, με ψάρεψε ο Καπετάν Φούσσας, με λυπήθηκε και δεν με σκότωσε, και τώρα αρμενίζουμε τις θάλασσες παρέα!
Πριν από την φουρτούνα έρχεται νηνεμία και χαρά, έτσι δεν λένε; Αναρωτιέμαι και γω πόσο καιρό ακόμα θα κάνουν να εμφανιστούν τα πρώτα σύννεφα στον ορίζοντα...

Comments

Athar Vulrax said…
Να λοιπόν ποιόν χαρακτήρα θα παίξω!!! Τον Μπομπ Τον Σφουγγαράκι!!! χιχιχι!
... said…
Λυπάμαι αγαπητέ Athar αλλά ο συγκεκριμένος χαρακτήρας ανήκει στο δικό μου Πανθεον -δυστυχώς πρέπει να ψάξεις για κάτι αλλό.

ΜΛΕ
Πάντως πέραν της πλάκας, ο Arathor ξεκίνησε σαν χαρακτήρας του Maenathir,έγινε NPC,μετά τον έπαιξε και ο MLE σε ένα session και τώρα βρίσκεται πάλι στα χέρια της DM Margo ως NPC. Φαντάζομαι όμως πως αν τον ζητήσεις θα σου τον δώσει να τον παίξεις, αν και είναι λίγο ζόρικος χαρακτήρας...
Oliva said…
Και μιας και αποφάσισα να παίξω τον Gilaern, αδελφό του Bredain, έψαχνα να βρω κάτι που θα με βοηθήσει όσον αφορά την έμπνευση. Στα χέρια μου έπεσε ένα θεατρικό του Σαίξπηρ. Σας παραθέτω ένα μικρό κομμάτι και ελπίζω να σας αρέσει.

...Τώρα που είναι τα μάγια μου όλα σκόρπια χάμου και δεν έχω άλλη δύναμη απ'τη δικιά μου, που είναι λίγη. Τώρα αλήθεια εσείς ορίζετε και με ξόρκι σας εδώ με περιορίζετε ή με στέλνετε στην Νέα Πόλη. Όμως μη, μιας και ξαναπήρα το βασίλειο μου και συχώρεσα τον άπιστο πατέρα μου, να μη μείνω σε τούτο το έρημο νησί, παρά απ'τα δεσμά μου βάλτε ευθύς σ'ενέργεια να με λύσετε με τα καλά σας χέρια. Η γενναία πνοή σας πρέπει να γεμίσει τα πανιά μου, είθε ο σκοπός μου θ'αστοχήσει που ήταν να σας αρέσω. Τώρα πια δεν έχω πνεύματα να βιάζω, τέχνη να γητεύω και τελειώνοντας με πιάνει απελπισία, έξω και αν με ζωογονήσει η ικεσία που κατακυριεύει τόσο που σκλαβώνει το ίδιο το Έλεος κι απ'τα σφάλματα λυτρώνει. Έτσι να 'ν' τα κρίματα σας σχωρεμένα δώστε μου καλόγνωμα άφεση και εμένα.

(Επίλογος απο το έργο: Η Τρικυμία 1611)

Gilaern Nightstar

Popular posts from this blog

Heroic Fantasy: Class Acts: Druid

Tales from the Post: Σκέψεις και μια αφιέρωση!

Planescape: Age of Spiders