Η Μυστική Συμφωνία Μέρος Τρίτο

  Την επόμενη μέρα μαζί με τον Φριντζ, έφτασε ο επιστήμονας μας στο Ζάντεμπρο. Η συνάντηση θα γινόταν στο πανδοχείο του Τρελλού Ζαριού, στον επάνω όροφο. Ο Ρόιτ ανέβηκε τα σκαλιά και είδε άλλους τέσσερις ανθρώπους, εξίσου γερασμένους με αυτόν, παρέα με κάτι περίεργα πλάσματα. Όλοι είχαν την ίδια λαχτάρα με αυτόν στα μάτια οπότε, χωρίς να χάσουν χρόνο συστήθηκαν. Ο Ρόιτ ανακάλυψε ότι και οι υπόλοιποι τέσσερις παρευρισκόμενοι ήταν επιστήμονες που ασχολήθηκαν με παρόμοιες μελέτες με αυτόν. Επίσης, όπως και ο ίδιος, δεν χρησιμοποιούσαν μαγία και είχαν παρέα ένα δείγμα της δουλειάς τους.

  Ο πρώτος που του συστήθηκε ήταν ο Jero Falliani, ένας κομψός κύριος που κάθε άλλο παρά με επιστήμονα έμοιαζε. Κατασκεύαζε παιχνίδια, κούκλες και μαριοννέτες, ώσπου έφτιαξε τον πιερότο που τον συνόδευε. Ήταν ικανός να μιλάει, να κάνει διάφορες δουλειές και να σκέφτεται μέχρι ένα βαθμό. Επόμενος ήταν ο Jhared Conb, συνοδευόμενος από ένα μηχανοκίνητο χιμπατζή. Ο χιμπατζής δεν μιλούσε, αλλά επικοινωνούσε με τον δημιουργό του με νοήματα. Ακολούθησε ο Anexemandro. Τυπικός επιστήμονας, με ανάκατα μαλλιά και ντυμένος με έναν απλό χιτώνα και σανδάλια, είχε μαζί ένα, το λιγότερο, περίεργο κατασκεύασμα. Το αποτελούσαν ένα τεράστιο χέρι κι ένα τεράστιο πόδι με ρόδες αντί για πέλμα, ενώ στην ένωση τους ακριβώς υπήρχε ένα στρογγυλό καζάνι με ένα μάτι και κάτι σαν μεγάφωνο. Ο Ρόιτ κατάλαβε ότι το αυτόματο του Αναξέμανδρου εκμεταλλευόταν την δύναμη του ατμού για να κινηθεί. Κι ο ίδιος είχε πειραματιστεί με παρόμοιες τεχνικές, μέχρι που δυό αρκετά σημαντικές εκρήξεις έβαλαν φρένο στα σχέδιά του. Τελευταίος, κρυμένος στις σκιές καθόταν ο Nico Brown. Κατασκευαστής ρολογιών, είχε χρησιμοποιήσει τα εξαρτήματα του εργαστηρίου του για να δημιουργήσει ένα εκρεμμές με χέρια και πόδια. Ο Ρόιτ ξαφνιάστηκε όταν στις 7 ακριβώς ένα μικρό πορτάκι στο στέρνο του αυτόματου άνοιξε και ένας κούκος ανήγγειλε την ώρα.

 Και τότε στις 7 ακριβώς εμφανίστηκε μπροστά τους η μορφή του οράματος. Ένα τεράστιο μηχανικό κεφάλι που στηριζόταν πάνω σε ατσάλινα πλοκάμια, και άρχισε να τους μιλάει με ήρεμη μα επιβλητική φωνή. " Καλησπέρα σας κύριοι. Λέγομαι Tel-Ver-Rad και προέρχομαι από τον κόσμο της Mecha. Αν και στον κόσμο μου δεν είμαι τίποτα το ιδιαίτερο, σε εσάς παρουσιάζομαι ως ένας Deus Ex Machina Χα Χα Χα ( μηχανικό γέλιο ) " Χμμ... είχε και χιούμορ η μηχανή! " Ας μπω στο θέμα. Πριν από μερικά εκατομμύρια χρόνια καταφέραμε να τελειοποιήσουμε τις υπάρξεις μας οπότε και πέσαμε σε έναν συναισθηματικό και υπαρξιακό λήθαργο. Μην έχοντας τρόπο να διασκεδάσουμε την βαρεμάρα μας αρχίσαμε να δημιουργούμε κόσμους. Έτσι εγώ μαζι με μερικούς ακόμα φίλους μου δημιουργήσαμε τον κόσμο σας. Ήμασταν παιδιά τότε και ανταγωνιζόμασταν ποιός θα φτιάξει τον πιο λειτουργικό και διασκεδαστικό πλανήτη. Στην αρχή δημιουργήσαμε μόνο μια φυλή, αλλά έτσι δεν είχε πλάκα. Έτσι ο καθένας μας πρόσθετε και το κάτιτις του. Με τον καιρό έπαψε να είναι παιχνίδι και καταλάβαμε την ευθύνη της πράξης μας. Μάλιστα αρχίσαμε να νοιώθουμε αγάπη για εσάς! Οπότε όταν αρχίσατε να σκοτώνεστε μεταξύ σας αποφασίσαμε να επαίμβουμε. Έτσι δημιουργήσαμε αρκετούς ήρωες οι οποίοι θα έφερναν την ισορροπία μεταξύ σας. Αυτοί όμως εκμεταλλευόμενοι την δύναμη που τους δώσαμε, άρχισαν να θεοποιούν τους εαυτούς τους. Τότε χωριστήκατε σε σέκτες και νέοι πόλεμοι ξέσπασαν..."

 Όλοι κοιτούσαν αποσβολωμένοι. Δεν ήξεραν άμα μπορούσε ο νους τους να δεχτεί αυτά που τους έλεγε αυτό το περίεργο πλάσμα. Παρά την απορία τους ο Τελβεραντ συνέχισε. " Εμείς συνεχίσαμε να παρατηρούμε τον κόσμο σας και αποφασίσαμε να μην παρέμβουμε άλλο. Τώρα όμως το έχετε παρακάνει. Ο κόσμος που με τόσο κόπο πλάσαμε φτάνει στο χείλος της καταστροφής. Για τα στατιστικά να αναφέρω ότι όλοι οι υπόλοιποι κόσμοι καταστράφηκαν οπότε ήδη έχουμε νικήσει τον άτυπο διαγωνισμό. Αλλά όπως προείπα, πλέον σας αγαπάμε σαν παιδιά μας. Οπότε δεν μπορούμε να το ανεχθούμε αυτό! Έτσι πήραμε μιά μεγάλη απόφαση. Να μεταφερθούμε, εγώ και άλλοι τέσσερις συνάδελφοί μου στον κόσμο σας, για να ελέγχουμε από κοντά την κατάσταση και να παρεμβαίνουμε άμεσα όποτε χρειάζεται. "

 " Για να μην σας κρατάω άλλο. Αποφασίσαμε να θαφτούμε, στο κανονικό μας μέγεθος ( αυτό που βλέπεται τώρα είναι απλά ένα όραμα ) σε 5 διαφορετικά, μα εξίσου σημαντικά, σημεία του πλανήτη. Απο εκεί θα έχουμε μια πλήρη εικόνα του τι συμβαίνει. Επίσης θα επικοινωνούμε τηλεπαθητικά μεταξύ μας και με τον δικό μας κόσμο. Κι εδώ χρειαζόμαστε εσάς. Η διαδικασία αυτή της τηλεπικοινωνίας τρώει πολύ από την ενέργεια μας, οπότε σε περίπτωση που θα μας ανακαλύψει κάποιος θα είμαστε τελείως ακάλυπτοι. Γι αυτό εσείς θα λειτουργήτε ως φύλακες. Θα πάρετε όλες σας τις κατασκευές και θα μεταφερθήτε στα μέρη που θα σας υποδείξω. "

  Έτσι ο Τζέρο πήρε τον στρατό από τις κούκλες του και πήγε στα δάση της Κεντρικής Χώρας. Ο Νίκο αντίστοιχα πήγε στο Παγωμένο Βορρά, ο Τζχάρεντ πηγε στις ερήμους του Νότου, ο Ανεξέμανδρος πήγε στα εξωτικά μέρη της Δύσης και ο Ρόιτ κατέληξε στους Ανατολικούς βάλτους. Αφού τέλειωσε τη μοιρασιά ο Τελβεραντ τους αποχαιρέτησε και τους άφησε να κοιτιούντε αποσβολωμένοι μεταξύ τους και εξαφανίστηκε.

 Τέλειωσα την ανάγνωσή μου, μην μπορόντας να στριμώξω στο μυαλό μου όσα διάβασα. Με έβγαλε από τις βαθυές μου σκέψεις η μεταλλική χροιά της φωνής του Φριντζ. " Κανονικά θα έπρεπε να σε είχα σκοτώσει μετά από όλα αυτά που έμαθες. Όμως τα τελευταία χρόνια άρχισε να επικοινωνεί πάλι μαζί μου ο Τελβεραντ τηλεπαθητικά. Μου είπε ότι τα χρόνια πάλι αλλάζουν και η κακία των ανθρώπων επιβάλλεται πάλι στις καρδιές σας. Με διέταξε ο Τελβεραντ να κάνω έναν άνθρωπο, Βάρδο κατα προτίμηση, κουβαλητή της αλήθειας, ώστε να την διαλαλήσει στον κόσμο. Ίσως να μην συγκινηθούν πολλοί, αλλά όσοι περισσότεροι το μάθουν και το πιστέψουν σαν προφητεία ή σαν θρύλο, θα είναι κέρδος για τον αυτόν κόσμο. " - " Δηλαδή είμαι ο πρώτος που το διαβάζει; Ο εκλεκτός; "- " Μην γίνεσαι υπερφίαλος Βάρδε ... σε συμπαθώ αλλά να ξέρεις, οι προηγούμενοι που διάβασαν αυτά τα χαρτιά, όλοι προσπάθησαν να τα κλέψουν και όλοι είναι νεκροί."

  Χωρίς να μπορώ να αντιδράσω, δέχτηκα τις προμήθειες που μου έδωσαν για τον δρόμο και έφυγα. Ο Φριντζ ήταν σαφής. Να διατυμπανίζω την Αλήθεια και να μην ξαναπατήσω το πόδι μου σε εκείνους τους Βάλτους !!! Από τότε ακολούθησα πιστά τις συμβουλές του. Τώρα το πώς έφτασα στα παλάτια των μαχαραγιάδων της Ανατολής είναι μιά άλλη ιστορία...