Tales from the Post: Σκέψεις και μια αφιέρωση!

Υπάρχουν πολλές γνώμες για το τι σημαίνει old school RPG και πως αυτό συγκρίνεται με το μοντέρνο (2000 και μετά). Σίγουρα είναι θέμα αντίληψης του ίδιου πράγματος υπό διαφορετικές οπτικές γωνίες. Καθώς οι άνθρωποι μεγαλώνουν κλειδώνουν σε μυστικά σημεία τις όμορφες αναμνήσεις τους, έτσι είναι και το old school renaissance. Ένα καλά κρυμμένο μυστικό που το μοιράζονται πολλοί μεταξύ τους. Μα καλά τι μυστικό είναι τούτο; Και όμως, παραμένουν μυστικά γιατί ο καθένας τους δίνει αξία και νόημα διαφορετικό από τους υπόλοιπους! Strength in diversity... 

Στο pbp (play by post) που παίζουμε υπάρχουν φορές που το πνεύμα του OSR εμφανίζεται ισχυρό καθώς έχω τον χρόνο να "μεταφράσω" αυτά που θέλετε να κάνετε συν αυτά που θα θέλατε αλλά δεν τα γράψατε, σύμφωνα πάντα με την ματιά μου. Ταυτόχρονα στην εξίσωση υπάρχουν οι προσδοκίες από το εκάστοτε σενάριο και από έναν όχι και τόσο λεπτομερή κόσμο/setting!

Αν τα προσθέσουμε όλα μαζί θα έχουμε ένα "κοινωνικό συμβόλαιο" ανάμεσα στον αφηγητή και των παιχτών του, ως μια συνθηκολόγηση αυτών που λέμε, αυτών που εννοούμε, ενάντια στην αναμέτρηση και στην ίδια την ιστορία. Φυσικά ο αφηγητής δημιουργεί την ιστορία αλλά πάντοτε οι παίχτες θα είναι η ανάσα της. 

Η αφιέρωση μου στον Δημήτρη. Θα μας λείψεις πολύ καλέ μου φίλε. Σε αυτό σου το ταξίδι δεν θα μας περιμένεις αλλά θα περιμένουμε εμείς για να ανταμώσουμε ξανά στους φανταστικούς μας κόσμους.