Περί Ηρώων

Χαίρομαι πολύ που επιτέλους ο Γκουρού μας αποφάσισε να ανοιχτεί σε μία “σύμβαση” όπως λέει ο ίδιος σε αντίθεση με τα “Ευαγγέλια” τα οποία μας παρέθεσε παλιότερα. Έτσι και προκειμένου να φτάσουμε εκεί γράφω την αντιπρόταση μου περί του φλέγοντος θέματος “τι εννοούμε όταν λέμε ήρωας”.

Πρώτα πρώτα να κάνουμε μια διάκριση.
Δεν μιλάμε για τον ήρωα ως υποκείμενο μιας ιστορίας. Ήρωας-υποκείμενο μιας ιστορίας μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε, ενδιαφέρον ή μη, καλός ή κακός, ανάλογα με τα γούστα του καθενός. Στις ιστορίες που παίζουμε όλοι οι χαρακτήρες μας είναι ήρωες-υποκείμενα αφού παίζουμε την δικιά τους ιστορία ή την ιστορία του κόσμου, μέσα από τη δική τους ιστορία.

Ξεκινάω την “αντιπρόταση” μου περί του τι είναι ο ήρωας από μια πρόχειρη ετυμολογική προσέγγιση όχι τόσο γιατί αποδεικνύει κάτι αλλά επειδή μου άρεσε και φαίνεται πολύ ταιριαστή με αυτά που θέλω να πω.

Ηρωας , από το αρχαίο ηρως που παραπέμπει στις λέξεις
Fηρ: προστασία, κλίσις, συμπάθεια
ηρα: ήρα φέρειν τινί (από την Ιλιάδα) = να κάνεις κάτι ευχάριστο για κάποιον, να προσφέρεις κάτι αρεστό, να κάνεις καλό σε κάποιον, να φέρεσαι φιλικά
Πολλές λέξεις με την ίδια καταγωγή σημαίνουν προστάτης και υπερασπιστής (πχ. Η λέξη ήρανος = προστάτης, φύλακας)

Στην αρχαιότητα, σε πολλές θρησκείες και πολιτισμούς, οι ήρωες λατρεύονταν μαζί με τους θεούς. Απλοϊκά να προσθέσω ότι οι ήρωες “λατρευόνται” ακόμη και σήμερα από τους ανθρώπους, είτε με θρησκευτικό τρόπο είτε απλώς με την απόδοση τιμής και σεβασμού.
Ίσως γι αυτό ο σεβαστός μας Γκουρού ενοχλείται απο αυτούς αποδίδοντας στα πρόσωπά τους στοιχεία του φασισμού. Γιατί η απόδοση λατρείας τους δίνει εξουσία. Είτε ως άτομα όσο ζουν είτε ως σύμβολα όταν πεθάνουν. Η όλη σύλληψη του ήρωα μπορεί να χρησιμοποιηθεί από οποιονδήποτε, να χρησιμοποιηθεί και να κινητοποιήσει τον όχλο, να κινητοποιήσει την ηλιθιότητα, πράγμα που σε όλους εμάς που νομίζουμε ότι έχουμε παραπάνω μυαλό από τους άλλους φαίνεται λίγο ανησυχητικό.

Εκεί που θέλω πρωτίστως να καταλήξω είναι ότι ο ήρωας συνδέεται με τον κόσμο του, το κόσμο που ζει, την κοινωνία η οποία τον γεννά. Ήρωας δεν αυτοανακηρύσσεται κανείς (τουλάχιστον όχι έγκυρα) ήρωας κανείς αναδεικνύεται, γίνεται από τον περίγυρό του ή τέλως πάντων από κάποιον περίγυρο, από τους άλλους ανθρώπους.
Αυτή η κοινωνική διάσταση του πράγματος λείπει τελείως από τον ορισμό/θεωρία του αγαπητού μας Γκουρού. Και μαζί με αυτήν εξαφανίζεται ένα μέρος του συναισθηματισμού που φέρνει μαζί της η λέξη. Ο ήρωας δεν είναι κάποιος που μας αφήνει ασυγκίνητους, κάποιος που δεν θαυμάζουμε, κάποιος που απλώς διάλεξε κάτι που θεώρησε κάτι πιο σημαντικό θυσιάζοντας κάτι άλλο το ίδιο σημαντικό. Η πράξη του αυτή, η επιλογή του συνδέεται με εμάς με κάποιον τρόπο, υλικό, ηθικό, ιδεολογικό, συναισθηματικό.

Για παράδειγμα
Ένας τοκογλύφος, πάνω σε μια σχεδία πλέει προς το άγνωστο. Μαζί του έχει το σεντούκι με τους πολύτιμους θησαυρούς του, για τους οποίους έχει πατήσει επί πτωμάτων κλπ, και τρόφιμα αρκετά για να ζήσει κάποιο διάστημα επάνω στη σχεδία. Ο τοκογλύφος μας το σκέφτεται, και επειδή κάτι πρέπει να πετάξει για να αντέξει η σχεδία του, προτιμά να το ρισκάρει, πετάει τα τρόφιμα και πεθαίνει πεισματικά αγκαλιασμένος με τους θησαυρούς του. Σίγουρα αυτός ο τύπος είναι μια ενδιαφέρουσα περσόνα, μπορεί να είναι ένας ήρωας-υποκείμενο ιστορίας, αλλά σίγουρα δεν είναι ήρωας.
Σε μια ίδια σχεδία ο δήμαρχος μιας ξεχασμένης πόλης κάνει την ίδια επιλογή, πεθαίνει μαζί με τους θησαυρούς της με την ελπίδα να τους διασώσει για όφελος των κατοίκων της. Εδώ τα πράγματα είναι διαφορετικά.

Περαιτέρω δεν θέλω να υποβαθμίσω την σημασία της θυσίας, θα προτιμούσα όμως να την αντικαταστήσουμε με την έννοια της υπερβασης. Ο ήρωας ξεπερνά τον εαυτό του, τα κοινά ανθρώπινα μέτρα, τοποθετείται ανάμεσα στους ανθρώπους και τους θεούς, ανάμεσα στους ανθρώπους και τις αλήθειες τους, ανάμεσα στους ανθρώπους και την ιδεολογία τους. Για αυτό εμπνέει, για αυτό θαυμάζεται, για αυτό μένει στην ιστορία, γίνεται ο ίδιος ιστορία.

Φυσικά οι άνθρωποι και οι κοινωνίες διαφέρουν μεταξύ τους, ο ήρωας του ενός μπορεί να είναι ο δαίμονας του άλλου, γι αυτό και ο σεβαστός μας Γκουρού θέλει να αφαιρέσει από τον ορισμό του κάθε πιθανότητα λάθους, έτσι ώστε με ασφάλεια να μπορεί να διακρίνει εναν ήρωα από έναν μη ήρωα.

Στα πλαίσια λοιπον της “αντιπρότασης” μου λοιπόν θα ήθελα να προσφέρω επικουρικά και σε περίπτωση που δεν καταλήξουμε κάπου, μια άλλη λύση, να ονομάσουμε αυτόν τον ήρωα που προτείνει ο αγαπητός μας Γκουρού ως U-ΉΡΩΑ (u από το ultimate σαν το ultimate edition), ώστε να έχουμε έναν κοινό κώδικα συνεννόησης, τον δε “ήρωα από το ήρως, να τον αφήσουμε να τον ορίζει και να τον αγαπάει ο καθένας μας όπως θέλει, εξάλλου δεν υπάρχει κάτι άλλο που αξίζει να θέλει να γίνει κανείς εκτός από ήρωας.

Τέλος ένα μικρό σχόλιο. Όλη αυτή η θεωρητική συζήτηση ξεκίνησe γιατί πριν προλάβω να αφηγηθώ την ιστορία της Justine (κόρη της λατρεμένης μου Talian ) στον αγαπητό Γκουρού αυτός μου το χάλασε παροτρύνοντας με να γράψω μια ιστορία για μια βοσκοπούλα που δεν ήθελε να γίνει ηρωίδα παρά τις πιέσεις των θεών. Και επειδή μου το χάλασε, κατηγορήθηκε ότι δεν αγαπάει τους ήρωες, όχι μόνο τους ήρωες-υποκείμενα-χαρακτήρες μας αλλά και τους ήρωες εν γενει. Ηδού το αποτέλεσμα.

(μουσική υπόκρουση του πονήματος αυτού ήταν το http://www.youtube.com/watch?v=ecvD7M-4cwM&feature=related)

Comments

Jade said…
Σε σχεση με την προταση για τον
U-ηρωα, επικροτω και επισημαινω οτι ο ορος προκυπτει επισης απ'το U οπως U-turn και δηλωνει την αυτοαναφορικοτητα των ευαγγελικων θεωρητικων κατασκευων. Οπως ελεγαν και στο χωριο μου, περι ορεξεως, κολοκυθοπιτα...:)

Πουπουλα
... said…
Δυστυχώς παρέδωσα την εργασία μου στο ανοιχτό πανεπιστήμιο και μέχρι να ασχοληθώ με την επόμενη θα πάρει τουλάχιστον 2-3 εβδομάδες (ανάλογα με την τεμπελιά που θα με πιάσει). Οπότε...υπομονή μέχρι τότε (...).

Σε σχέση δε με τη πρόταση για το U-ήρωα, εκπυρσοκροτώ και υποσημειώνω ότι ο όρος μπορεί και να προκύπτει επίσης από το U όπως U-terus και να δηλώνει την αυτοαναιρετικότητα των δυστοτοκιών των θηλυκών εγκεφάλων. Όπως ρωτούσαν και στη μητρόπολή μου, η τριαντατεσσάρα ίσον με δύο δεκαεφταμισάρες;;;P

Πίσσα
Jade said…
Πω πω απαξιωση... Παλι καλα που δεν ειμαι σουφραζετα. Παλι καλα που δεν εισαι υβριδιο κοκορα-λουκυ λουκ να εκπυσοκροτεις βιαστικα κι εκτος θεματος.

Το περι αυτοαναφορικοτητας ειναι συνολικοτερο σχολιο,εγινε και με αφορμη κατι που ξαναδιαβαζα τις προαλλες εδω περι αληθειας του ντιμη. Μεγαλη κουβεντα, προφανως για αλλη στιγμη, θα χαρω πολυ να διαβασω την απαντηση στη Margo.(Διαβαζοντας παντως το περι αληθειας σχολιο χαμογελασα γιατι, παρολο που δε συμφωνω, μου ειναι τοσο γλυκα οικειο να διαπιστωνω πως καποιες αποψεις παραμενουν σταθερες στον πυρηνα τους)

Επ'αυτου σου βγαζω το καπελο MLE, Ζηλ-ια (ψωρα : )) και σια (αν εχεις να ριξεις κι εναν οβολο μες στο καπελο καλοδεχουμενος, αφραγκία στη Φραγκία : )

Φιλια σε ολους, πολυ θα θελα να μπορουσα να ρθω το πασχα να παιζαμε...

Μπαμπεσα
... said…
Α ρε μπαμπέσα γυναίκα πρωί πρωί, πάνω που περίμενα κάτι για τις διαιρέσεις μου (2*17.5=35>34) και της κότας τα ζουμιά, με φορτώνεις με τύψεις για επίθεση σε γυναικόπαιδα άπορων μετανάστων! Και συνεχίζεις με το πραγματικά θλιβερό σχόλιο περί του βιαστικού και εκτός θέματος υβριδίου - προς υπεράσπισής μου να αναρωτηθώ δημοσίως λοιπόν και με συντριβή τι άλλο να κάνω ο χριστιανός όταν η άλλη σου λέει "σε 2 λεπτά θα κοιμάμαι, φρόντισε μη με ξυπνήσεις" εκτός του να εκπυρσοκροτήσεις όπως όπως και εκτός για να μη γίνει θέμα.

Όσο δε για το σχόλιο στο σχόλιο του σχολίου αυτοαναφορικότητας, αγαπητή μου μπαμπέσα, να δηλώσω ότι βιαστικός και εκτός εκπυρσοκροτητής μπορεί να είμαι αλλά επιπλέον είμαι και μυημένος στις γλώσσες των θηλέων και λαβαίνω το μήνυμα με την πρώτη (...τουλάχιστον όταν είναι γραπτό!).

Τέλος, να σημειώσω ότι το καπέλο το βγάζεις αφιλότιμη γυναίκα - τα υπόλοιπά για τα οποία πέφτουμε στα πόδια σας παρακαλώντας, ούτε κατά διάνοια. Και ύστερα κατηγορείς για απαξίωση. Μα πόσο να πηδήξει κανείς δηλαδή πριν χαρακτηρίσει τα σταφύλλια ξινά; Έλεος δηλαδη! Έλεος!

Πριν κλείσω δε, να σημειώσω ότι δε ξέρω ποιοι είναι αυτοί οι Όλοι ούτε καν ως προς την αναλογία αρρένων-θηλέων τους στους οποίους δίνεις φιλιά έτσι δημοσίως και ακρίτως, αλλά πολύ θα ήθελα να δώ κανένα βιντεάκι με τα παιχνιδάκια που θα κάνατε μεταξύ σας! Προφανώς μιλάς από εμπειρία οπότε σας διαβεβαιώνω ότι θα εκτιμηθεί δεόντως οποιοδήποτε οπτικοακουστικό υλικό μου παρέχετε από το ένδοξον παρελθόν σας με τα 'παιχνιδάκια' σας! Σε περίπτωση δισταγμών να σας υπενθυμίσω το παρελθόν μου το οποίο αποτελεί χαρακτηριστική απόδειξη της διακριτικότητά στην οποία θα αφεθεί η εμπιστευτικότητά σας!

Αυτά για την ώρα - δουλίτσα τώρα.

Ο Σεβνταλής
Λούκυ Λούκ ο εκπυρσοκτροτητής!
Athar Vulrax said…
Kalhspera meta apo kairo ! eixa skopo na sxoliasw to prohgoumeno ar8ro alla me prolabe auto , to opoio kai ofeilw na paradextw oti me briskei pio sumfwno ws pros ton prosdiorismo tou hrwa! Pisteuw pws o hrwas mporei (kai prepei) na einai anwnumos kai panw apo ola na kinhte altrouistika . Oso gia thn 8usia , den einai aparaithto na einai oloklhrotikh , kammia fora h merikh 8usia ferei kalutera apotelesmata . Kai gia na mhn 3exname thn bardikh fush tou sxoliasth , ton hrwa ton krinei h istoria kai kuriws o dihgoumenos authn . Etsi loipon gia allh mia fora fainetai h dunamh tou bardou , tou rapsodou , autou tou axreiou 8amwna twn katagwgiwn , na anupswsei h na katabara8rwsei kata boulhsh (h proswpiko sumferon) thn opoia pra3h , opoia 8usia exei kanei o wannabe ka8artos - hrwas ... auta ta liga gia arxh
YG1 sorry ama den bgazoun nohma auta pou grafw , h pena mou exei kruwsei teleutia
YG2 sorry gia ta greeklish alla edw sta 3ena den exw a3iw8ei akoma na fortwsw ena ellhniko klavie
eis to epaneidhn !

Popular posts from this blog

Heroic Fantasy: Class Acts: Druid

Tales from the Post: Σκέψεις και μια αφιέρωση!

Planescape: Age of Spiders