Περί ηρώων

Από ένα γράμμα του ΜΛΕ βρήκα το κείμενο που παραθέτω παρακάτω. Απολαύστε το!

"Ιδού και ένα Appendix που αντίθετα από τις προηγούμενες καταχωρήσεις γράφτηκε χωρίς αναφορά σε κάποιες σημειώσεις αλλά εκ μνήμης (και λένε ύστερα για γεροντική άννοια οι κακεντρεχείς!).

Γενικά, έχω παρατηρήσει (προφανώς εξαιτίας της άμετρης αγανάκτησης που έχω προκαλέσει σε συμβλογκέρισσά μας!) ότι υπάρχει μία γενική θολούρα στο τι στην ευχή της Παναγίας και του Χριστούλη είναι και τι δεν είναι ο ήρωας (Hero). Και συμπέρανα ότι πιθανότατα αυτή η θολούρα μπορεί να ξεθολώσει εάν θωπεύσω την ματαιοδοξία ημών υποστηρίζοντας ότι δεν οφείλεται σε παντελή μου παντελάκη μου άγνοια αλλά σε απουσία σχετικής σύμβασης για το περιεχόμενό της. Θα τολμήσω λοιπόν να προτείνω μια τέτοια σύμβαση που, μιας και έχει γίνει αποδεκτή εδώ και μερικούς αιώνες από την συγραφική κοινότητα, μου δίνει την ελπίδα ότι θα τύχει ευρείας αποδοχής από τους συμβλογκέριδές μου τουλάχιστον στα πλαίσια του ΡουΠουΤΖου. Ιδού λοιπόν η Ρόδος:

Ήρωας: Αυτός που κάνει κάποια ηρωική πράξη σε κάποιο κομβικό, για την ιστορία (Story οχι History),γεγονός. Όχι αυτός που κάνει ηρωικές πράξεις με συχνότητα κατουρήματος -αυτός είναι ή άπειρος (inexperienced όχι infinite) ή μοστραδόρος ή για δέσιμο. Βεβαίως τώρα μετέθεσα τον ορισμό σε κάποιο άλλο ορισμό οπότε συνεχίζω.

Ήρωική πράξη: μια πράξη που μεταμορφώνει κάποιον χαρακτήρα σε ήρωα (χεχε!). Κι επειδή εδώ έχουμε κυκλικό ορισμό, προσδιορίζω: μία πράξη που οδηγεί τον ήρωα σε μια μή αναστρέψιμη κατάσταση στην οποία έχει ΘΥΣΙΑΣΕΙ κάτι ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΑΞΙΑΣ για κάτι-κάποιον-κάποια που αυτός θεωρεί σημαντικό-ή ΕΝΩ ΘΕΩΡΕΙ (λιγότερο περιοριστικό του γνωρίζει) ότι ΕΧΕΙ τουλάχιστον μία άλλη ΕΞΙΣΟΥ ΕΛΚΥΣΤΙΚΗ (για να μή πώ και περισσότερο) ΕΠΙΛΟΓΗ που τον ζημιώνει λιγότερο (ή τον κάνει να κερδίζει πολλά) αλλά σε κάποιο άλλο προσωπικό ΑΛΛΑ ΚΙ ΕΞΙΣΟΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ κομμάτι του.

Προφανώς ο ορισμός δεν είναι εξαντλητικός της έννοιας (αν ήταν κάτι τέτοιο δυνατό ποτέ άλλωστε) αλλά σίγουρα προσδιοριστικός κάποιων μή αιρετών προύποθέσεων που θα πρέπει να ικανοποιούνται για να είναι κάποιος χαρακτήρας όχι μόνο πρωταγωνιστής αλλά ήρωας.

Και εξηγώ (γιατί έχω ήδη ανάψει αρκετά μπουρλότα σε κάποιους από όσους διαβάζουν ακόμα βέβαια το βλογκ και είμαι σχεδόν σίγουρος ότι θα παρεξηγηθώ):
α. Αν είναι η κατάσταση-αποτέλεσμα της πράξης αναστρέψιμη-ο τότε γιατί θυσία μιλάμε;
β. Αν δε θυσιάσει κάτι τότε γιατί να θυσιάζεται ως λέξη η ηρωικότητα;
γ. Αν δεν έχει μεγάλη αξία τότε γιατί να το λέμε θυσία;
δ. Αν δεν είναι προσωπική η θυσία τότε γιατί να ελπίζουμε ότι ο χαρακτήρας θα έχει κάποιο αντίκτυπο; στον παίκτη (δηλαδή, γιατί να ελπίζουμε ότι έχει κάποιο εν-νόημα το παιχνίδι);
ε. Αν δεν θεωρεί το σκοπό της θυσίας του σημαντικό, τότε γιατί δεν το λέμε μελόδραμα-Λάμψη;
στ. Αν δεν θεωρεί ότι έχει κάποια άλλη επιλογή γιατί να το λέμε θυσία και όχι εξαναγκασμό;
ζ. Αν δεν είναι εξίσου ελκυστική-ές η-οι εναλλακτική-ές γιατί να θυσιάζεται ως λέξη η θυσία;
η. Αν δε με σταματήσει ο μικρός, γιατί να σταματήσω;

Και για να δώσω ένα επαναλλαμβανόμενο αντιπαράδειγμα και δύο παραδείγματα όπως τα έζησα εγώ (και όχι οι παίκτες μου που πιθανότατα να έβλεπαν τα πράγματα εντελώς διαφορετικά):
α. όταν κάποιος αυτοκτονεί γιατί είναι μόνος, απελπισμένος κι έρημος είτε με το να κόψει τις φλέβες του σε κάποια γωνιά της ερημιάς (;;;) είτε σε κάποια αποστολή αυτοκτονίας την οποία φέρνει σε πέρας με αλλαλαγμούς, τότε αυτή η πράξη του μπορεί να είναι σοκαριστική, συγκινητική και αποκαλυπτική της προσωπικότητας του χαρακτήρα αλλά σίγουρα δεν είναι ηρωική.
β. όταν κάποιος Κοναν-άτσσης βαράει το κεφάλι του σε μια λεπίδα για να τελειώσει μια τελετουργία με την οποία παραδίδει τον εαυτό του σε διαβόλια και τριβόλια ούτως ώστε να βγεί κάποιος που τον θεωρούσε θεό του από ένα ονείρεμα τότε η πράξη αυτή βαφτίζεται θυσία και ο χαρακτήρας ήρωας αφού επιλέγει την ισοπέδωση της δικής του προσωπικότητας-μοναδικότητας και ελευθερία του μαστουρο-πιστού του ενώ η εναλλακτική του θα ήταν να έμενε με σώας τας φρένας και παρέα με τον άλλο (να σημειωθεί ότι η συναισθηματική κατάσταση του χαρακτήρα -πχ απελπισία- δεν αναιρεί τη θυσία αν και σε περίπτωση που η απόφαση του παίκτη για τον χαρακτήρα είχε παρθεί από βαρεμάρα...τότε προφανώς ο μόνος που χάνει είναι ο παίκτης που έχασε μια ευκαιρία να συμμετάσχει σε μία Κάθαρση - ναι, προφανώς η θυσία είναι και από τις λεωφόρους προς την επίτευξη αυτής της αφιλότιμης της Καθαρσης!)
γ. όταν κάποιος ταλαιπωρημένος απαντάει αν και βαριά λαχανιασμένος "Είμαι ο Αρθούροοοοοοοοος!!!" σε ερώτηση μιας υπεροντότητας ενώ γνωρίζει ότι άμα έλεγε Μεγαλέξανδρος, Αττίλας ή και Βουκεφάλας θα αποκτούσε και την αντίστοιχη φύση τότε η πράξη αυτή βαφτίζεται θυσία και ο χαρακτήρας ήρωας αφού προτίμησε να σώσει την προσωπικότητά του με την όποια φύση του από την εναλλακτική του να είναι κάποιος άλλος με δύναμη, φήμη, τσουτσούνα 2 μέτρα κλπ.

Αυτά από τη αλλοδαπή προς το παρών.

Είθε λοιπόν και πάλι το φώς μου να φωτίζει τους δρόμους σας και τα κλειδιά μου ν’ανοίγουν της πόρτες που συναντάτε (...να τι παθαίνει ο άνθρωπος που απέχει από φάρμακα!)

Ο αυτοκτονημένος πλέον και 700άρης
Μ.Λ.Ε."

Comments

... said…
Hail Lord MLE!!! Hail!
... said…
Respect to the Genius!
... said…
ΑΝΤΡΑΚΛΑΡΑΡΑ!!!!
... said…
Einai a3io anaforas to oti o Megas MLE katafernei me auto to post na oloklhrwsh thn prospa8eia ths suneureshs koinou topou sta 3 merh ths GNS theory (see also http://en.wikipedia.org/wiki/Narrativist). Apoluta sumfwno loipon ws korufwsh kai kukneio asma autou tou blog! Yperoxo aplws, e3oxws teleio!
Jade said…
Σσσσσσςςςςς θα ξυπνησεις αυτους που δεν πρεπει.....
Jade said…
(Η αληθεια ειναι οτι σαν αδειο μπαρ ειναι εδω μεσα. Τουλαχιστον καποιος αφησε τη μουσικη να παιζει.)
... said…
Έτσι είναι περιστέρα μου όπως τα λες. Δεν κάνεις λοιπόν την καρδιά σου πέτρα και να ανεβάσεις κάτι πικάντικο στο βλογκ; Αν όχι για να ξυπνήσουν κάποιοι, τουλάχιστον για να έχουμε όνειρα γλυκά εμείς οι υπόλοιποι!
Jade said…
Αυτο θα με κανει ηρωα δηλαδη;;; :)
Oliva said…
Προς ΜΛΕ: Πολύ ωραίο κείμενο-θεωρία φίλε μου. Διαφωτιστικό (και η θεωρία σου αλλα και το wiki link) και διασκεδαστικό! Η απάντηση θα έρθει από την Margo (νομίζω ότι όλο αυτό ξεκίνησε για την ιστορία της Justune).Αν θυμάμαι καλά το είχαμε σηζητήσει το θέμα κ από κοντά κ δεν είχαμε καταλήξει κάπου παρά μόνο στο matter of perspective ;-)

Προς Jade: Μην του βάζεις κ πολλές ιδέες το πάσχα πλησιάζει κ θα μας $#$%^#$^$%@! Merci ;-)
... said…
Άλλη μία επικοινωνία με τον ΜΛΕ λοιπόν (ούτε νεκρομάντης να 'μουνα!) και ιδού το αποτέλεσμα:

Προς Oliva: ευχαριστώ άρχοντα για τα καλά σας λόγια. Σημείωστε μόνο ότι δε γνωρίζω την κοπελίτσα και δε ρώτησα κάτι για να περιμένω απάντηση από τη θεία Μαργκό.

Προς Jade: αναλόγως της θυσίας πουλάκι μου!

Popular posts from this blog

Heroic Fantasy: Class Acts: Druid

Tales from the Post: Σκέψεις και μια αφιέρωση!

Planescape: Age of Spiders