ΓΕΝΕΣΙΣ

 Ο γέρος αφού βεβαιώθηκε ότι ήμουν έτοιμος να δεχτώ όσα είχε να μου πει, έγειρε το κεφάλι του πίσω, τα μάτια του σαν να καλύφθηκαν από ένα γαλακτόχρωμο πέπλο, και άρχισε να μιλάει. Εγώ μόλις που πρόλαβα να πιώ ένα ελιξίριο εκμάθησης και άρχισα να ακούω με προσοχή.
 " Πριν από πολλά δισεκατομμύρια χρόνια υπήρχε ένας περίεργος κόσμος, πολύ διαφορετικός από τον δικό μας. Εκεί όλα λειτουργούσαν με την λογική της Κυκλικής Κίνησης. Τα πάντα τα χαρακτήριζε μια σφαιρική οργάνωση. Σε αυτόν λοιπόν, τον κόσμο ζούσαν 9 κύριοι θεοί και πάρα πολλές μικρότερες θεότητες. Όλοι οι θεοί περιστρέφονταν γύρω από τον Πατέρα θεό σαν δείγμα σεβασμού, αντίστοιχα κάθε μικρότερη θεότητα περιστρεφόταν γύρω από τον δικό της θεό από όπου και έπαιρνε ενέργεια. Αφού αυτός ο κόσμος έζησε για πολλά δισεκατομμύρια χρόνια, ο Πατέρας θεός κουράστηκε από αυτή την αέναη περιστροφή (πολύ πιθανόν να ζαλίστηκε από όλες αυτές τις σφαιρικές μορφές που περιστρέφονταν γύρω του) και αποφάσισε απλά να ακυρώσει την ύπαρξή του. Φυσικά δεν γνώριζε ότι μια τέτοια πράξη θα ακύρωνε και την ύπαρξη όλου του υπόλοιπου συρφετού θεών, θεοτήτων και υποθεοτήτων. Άλλωστε αυτός ήταν η πηγή της Ζωής και, όπως αποδείχθηκε, η πηγή του Θανάτου τους. Τελικά, κάποια εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια πριν αυτός ο κόσμος γνώρισε την λήθη και το απόλυτο Κενό, πράγμα απόλυτα ειρωνικό αφού έτσι ολοκληρώθηκε η σφαιρικότητα των υπάρξεών τους. Από το Κενό δημιουργήθηκαν και στο Κενό επέστρεψαν.
 Αλλά εμάς δεν μας ενδιαφέρει ο συγκεκριμένος κόσμος τόσο πολύ, όσο μια συγκεκριμένη θεά. Η θεά Γαία. Αυτή η θεά βρισκόταν να περιστρέφεται τρίτη από τον Πατέρα θεό, ήταν δηλαδή από τους ευνοούμενους του. Αφού περιστρεφόταν άσκοπα γύρω από τον Πατέρα και τον εαυτό της, με μοναδική συντροφιά μια μικρότερη θεότητα, αποφάσισε να ζητήσει μια χάρη από τον Πατέρα της. Του ζήτησε την χάρη να μπορέσει και η ίδια να φτιάξει δικά της Τέκνα. Ο Πατέρας απόρησε! Οι υπόλοιποι θεοί του είχαν ζητήσει πολλές χάρες. Να δημιουργήσουν άλλες θεότητες που περιστρέφονταν γύρω τους, να επιτεθούν σε διπλανούς κόσμους, να καταβροχθίσουν κόσμους που έκαναν το λάθος να περάσουν από εκεί κοντά, αλλά τέκνα; Πρώτη φορά το άκουγε αυτό οπότε του φάνηκε ενδιαφέρον! Έτσι έδωσε την άδεια και την ενέργεια να φτιάξει η Γαία τα Τέκνα που τόσο ποθούσε.
 Οι πρώτες της προσπάθειες ήταν αποτυχημένες. Το κυριότερό της πρόβλημα ήταν ότι δεν μπορούσε να βάλει τα Τέκνα της σε περιστροφή γύρω της. Οπότε αποφάσισε να διαμορφώση κατάλληλα την σφαιρική της ύπαρξη ώστε να κατοικήσουν επάνω της τα παιδιά της. Από κάθε της αποτυχημένη προσπάθεια κρατούσε και ένα δείγμα που έδειχνε ικανό να επιβιώσει. Ώσπου έπλασε ένα πλάσμα παρόμοιο με εμάς, ανίκανο να χειριστεί την μαγεία, εξαιρετικά επιδέξιο, όμως, να επιβιώνει και να εξελίσσεται. 
 Ξέρεις βάρδε, τους πιερότους μου τους έχασα επειδή ξεκίνησα ένα ταξίδι για να ενημερώσω και τους υπόλοιπους φύλακες για τις εξελίξεις. Υποτίθεται ότι, αφού εγώ ήμουν ο κεντρικός φύλακας, θα είχα άμεση επικοινωνία με το πλάσμα που λέγεται Τελβεραντ, και έπειτα θα ενημέρωνα και τους υπόλοιπους. Τελικά το ταξίδι αποδείχθηκε αρκετά περιπετειώδες, θα έλεγα πως από θαύμα επιβίωσα! Το μόνο που μου έμεινε για ώρα ανάγκης είναι αυτό." Εγώ ήμουν υπό την επίρρεια του ελιξιρίου, οπότε δεν αντιλήφθηκα άμεσα ότι ο Τζέρο είχε σταματήσει την αφήγηση και μου μιλούσε! Με θολό μυαλό είδα τον γέρο να κραδαίνει ένα μπρούτζινο αυγό με μπουλόνια γύρω του, γύρω στα δέκα εκατοστά ψηλό. Αναρωτήθηκα τι είναι αυτό. " Ααα, η τελευταία μου ανακάλυψη! Ένας μηχανικός φοίνικας. Άμα βρεθείς ποτέ σε δύσκολη θέση απλά ανοίγεις το επάνω μέρος του αυγού και ο φοίνικας καθαρίζει για σένα. Τέλος πάντων, αχρείαστος να είναι..." Με κάπως πιο καθαρό μυαλό ρώτησα " Δηλαδή έτσι δημιουργηθήκαμε, τώρα μου περιγράφεις την Κοσμογωνία; Αυτό αναιρεί τα όσα γράφει ο Ρόιτ για την θεωρία του Τελβεραντ." - " Όχι μπουμπούνα! Σου μοιάζει να κατοικούμε σε έναν σφαιρικό κόσμο; Ακόμα και τα μικρά παιδιά γνωρίζουν ότι ο κόσμος μας είναι επίπεδος με, όχι μία, αλλά πολλές πηγές ενέργειας στον ουρανό. Επίσης, δεν ξέρω άμα το παρατήρησες, αλλά τον δικό μας κόσμο τον διακατέχει η ομόνοια του Δαιδαλώδους, η αλήθεια της Διακλάδωσης, όχι της σφαίρας. Μην βιάζεσαι λοιπόν, θα φτάσουμε και στην δικιά μας Κοσμογωνία. Που είχα μείνει λοιπόν; Α, ναι... Τα πρώτα Τέκνα τις Γαίας με δείγματα ανεπτυγμένης νοημοσύνης..."
 Ο γέρος πήρε πάλι αυτό το γυάλινο βλέμμα, εγώ προσπάθησα πάλι να συγκεντρωθώ στα λόγια του και η φωνή αντήχησε εκ βαθέων καθώς συνέχιζε την ιστορία του "Τα πρώτα αυτά Τέκνα είχαν ανεπτυγμένη την νοημοσύνη. Ενώ υστερούσαν σωματικά σε σχέση με τα υπόλοιπα πλάσματα της Γαίας, κατάφεραν να υπερισχύσουν με την δύναμη του μυαλού. Και όχι όπως κάποιοι τσαρλατάνοι που διαβάζουν τα μυαλά άλλων πλασμάτων, ή που στραβώνουν πιρούνια και μετακινούν αντικείμενα με την δύναμη του μυαλού, αλλά με την πραγματική χρήση αυτού του υπέροχου οργάνου. Με την σκέψη, την μελέτη, την διανόηση. Έτσι, από τη στιγμή που άρχισαν να οργανώνοντε σε κοινωνίες αναπτύχθηκαν πολύ γρήγορα! Σκέψου, σε έναν κόσμο που υπήρχε για δισεκατομμύρια χρόνια, αυτοί μέσα σε μόλις λίγες χιλιάδες χρόνια φτάσαν στο Ζενίθ της ύπαρξής τους. Έπειτα από αυτό, η πτώση του πολιτισμού τους ήταν θέμα αιώνων. Αφού αυτοί οι Άνθρωποι, οι προικισμένοι, οι ακριβοδιάλεχτοι της Γαίας, υπερίσχυσαν, έγιναν αλαζονικοί και έπαψαν να σέβονται την ίδια την Γαία και τα υπόλοιπα Τέκνα της. Η Μητέρα θεά τους προσπάθησε να τους προειδοποιήσει πολλές φορές για την επικείμενη καταστροφή, αυτοί όμως είχαν ήδη χάσει την δυνατότητα να διαβάζουν τα θεϊκά αυτά σημάδια. Είχαν τελειοποιήσει την τεχνολογία τους σε τέτοιο βαθμό που νομίζαν ότι οι ίδιοι ήταν μικροί θεοί. 
 Όταν πλέον ανακάλυψαν το πρόβλημα, ήταν ήδη αργά. Όλη αυτή η ραγδαία εξελισσόμενη τεχνολογία οδηγούσε σε άμεση απόρριψη της πεπαλαιωμένης και ξεπερασμένης τεχνολογίας. Όλα αυτά τα απορρίματα άρχισαν να κατακλύζουν την ήδη βεβαρυμένη σάρκα της Γαίας. Ως όντα ικανά να επιβιώνουν, τα Τέκνα της Γαίας αποφάσησαν να αναλάβουν δράση. Μάζεψαν τα μεγαλύτερα μυαλά του κόσμου τους και προσπάθησαν να βρουν μιά λύση για το πρόβλημα. Διέθεταν την τεχνολογία, διέθεταν και τους πόρους, το μόνο που έλειπε ήταν η λύση.
 Μετά από πολυήμερες διαβουλεύσεις κατέληξαν στο εξής. Να συλλέξουν όλα αυτά τα απόβλητα, να τα τοποθετήσουν σε είναι ιπτάμενο σκάφος (είναι εκπληκτικό που είχε φτάσει η τεχνολογία τους και μάλιστα χωρίς την χρήση μαγείας) και να τα απομακρύνουν από τη Γαία σε κάποιο από τα υπόλοιπα ουράνια σφαιρικά σώματα που περιείχε ο Κόσμος τους. Τα σκάφη που θα περιείχαν τα απόβλητα τα κατασκέυαζαν για πολλά χρόνια. Ήρθε η στιγμή της εκτόξευσης των σκαφών προς το κενό. Πορεύονταν στο κενό με ιλιγγιώδεις ταχύτητες, όμως κάθε φορά που πλησίαζαν κάποια από τις υπόλοιπες θεότητες του Κόσμου αυτές τα απέρριπταν. Οπότε τα, γεμάτα απόβλητα, σκάφη ευρέθησαν να ταξιδεύουν ακυβέρνητα προς το άπειρο. 
 Αφού πέρασαν πολλούς κοντινούς Κόσμους, πιάστηκαν στην Ενεργειακή Δίνη ενός υποχθόνιου Αστρικού πλάσματος, που μόνο με το Μαύρο Έρεβος θα μπορούσε να συγκριθεί. Αυτό το πλάσμα είχε ως αγαπημένη του ασχολία να καταναλώνει περιπλανώμενους Κόσμους και μικρότερες θεότητες, οπότε δεν έδωσε καν σημασία στον στόλο που πέρασε από δίπλα του. Η ενέργεια, όμως, που απορρόφησαν τα σκάφη ήταν αρκετή ώστε να προκαλέσει την σύμπτιξή τους σε ένα. Έπειτα από κάποια χρόνια πορείας μέσα στο κενό το ενιαίο σκάφος, έχοντας υποστεί όλες τις μεταλλάξεις λόγω της ενέργειας του Ερεβώδους Πλάσματος, σταμάτησε. 
 Σε εκείνο το σημείο δημιουργήθηκε ο Πλανήτης Μέκκα. Ένας πλανήτης αποτελούμενος από μηχανικά μέρη, καλώδια, εγκεφάλους τεχνητής νοημοσύνης, αυτόματους βραχίονες, τεράστιες βιβλιοθήκες με την ιστορία και τα επιτεύγματα των κατοίκων της Γαίας, γρανάζια, κυλίνδρους και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς. Η Μέκκα μπήκε κατευθείαν σε κίνηση, μιά καλολαδωμένη μηχανή που είχε ανάγκη από λειτουργία, μουδιασμένη μετά από σχεδόν χίλια χρόνια αχρηστίας. Το πρώτο πλάσμα που έπλασε η Μέκα ονομάστηκε Ούνας. Ο Ούνας είχε μέσα του την πλευρά της Μέκκα που είχε σχέση με τη λειτουργία της Μηχανής. Αμέσως μετά, η Μέκκα έπλασε την Ντέους, με την πλευρά της αναζήτησης, της ανάγκης για γνώση, μόρφωση και πρόοδο. Ο Ούνας και η Ντέους έφτιαξαν το τέλειο δίπολο. Μαζί κατασκεύασαν τους υπόλοιπους κατοίκους της Μέκκα, μέσα σε αυτούς και ο Τελ-βερ-ραντ...
 Τα υπόλοιπα τα ξέρεις ήδη Βάρδε, είναι ακριβώς όπως τα έγραψε ο αγαπητός Ρόιτ στα απομνημονεύματα του, το ξέρω γιατί τα έλεγξα. Αυτά είχα ξεκινήσει να πω στους υπόλοιπους Φύλακες, στα μοναδικά έμβυα όντα που παρουσιάστηκε ο Τελβεραντ. Δυστυχώς κανείς τους δεν άντεξε το φορτίο της Αιωνιότητας που μας χάρισε η Μηχανή, και εσκεμμένα παρήκμασαν και οδήγησαν τον εαυτό τους στην Λήθη. Η αλήθεια είναι ότι κι εγώ το σκέφτηκα πολλές φορές να αφήσω αυτόν τον κόσμο, να επιστρέψω τα υγρά μου εκεί που ανήκουν, μα κάτι με κρατούσε πάντα πίσω. Και τώρα κοίτα τύχη, να σε πετύχω μπροστά μου... Μαζί με το μυστικό που σου κληροδοτώ, σου αφήνω και αυτό..." 
 Και τότε ο γέροντας έκλεισε τα γυάλινά του μάτια και το μηχανικό αυγό του φοίνικα κύλησε από το χέρι του μαζί με την στερνή του πνοή.
 Αυτά είχα να σας πω φίλοι μου, είτε θέλησατε να τα πιστέψετε, είτε όχι. Είμαι σίγουρος, πάντως ότι αυτό ήταν το θέλημα του Τζέρο πριν αφήσει την τελευταία του ανάσα. Για αυτό κι εγώ επέλεξα εσάς να μοιραστώ το μυστικό μου. Ξέρω ότι αναιρώ πολλά από όσα πιστεύατε...κι αν είναι όμως αλήθεια όλα αυτά;