Αναβάπτιση
...Γλυκοχαράζει...Οι μεθυστικές ακτίνες της αυγής χαϊδεύουν απαλά το πελιδνό του μάγουλο. Χρυσοπράσινες μέσα από το πρίσμα της Σμαραγδένιας Πύλης, τον άγγιζαν με θέρμη όμοια με το λευκό χέρι έφηβης παρθένας... αγνά... αθώα... αμόλυντα... Στα ρουθούνια του έφτασε η μυρωδιά της φύσης που τον περιέβαλλε, γιασεμί και φρέσκια χλόη. Κι όμως δεν θα έπρεπε να αισθάνεται τίποτα από όλα αυτά! Το τελευταίο πράγμα που θυμάται από τον εαυτό του, είναι να τον πλησιάζει αυτή... Η πανέμορφη μάγισσα, με την αύρα του θανάτου να την περικλείει. Θυμάται ότι την κυνηγούσε σε τρείς περιοχές του Βόρειου Βασίλειου, σίγουρος ότι το σατανικό κεφάλι της θα είναι ο καρπός του μόχθου του, άλλο ένα τρόπαιο προς επίδειξη, άλλο ένα έπος να τραγουδάει στα χάνια και τα πανδοχεία. Πάραυτα είχε αποτύχει! Είχε δεχτει το ύπουλο φιλί της. Θυμάται ότι είχε γεύση από ροδόνερο και αναρωτήθηκε αν αυτή είναι η γεύση του απόλυτου Θανάτου! Δεν θα έπρεπε να αισθάνεται τίποτα από όλα αυτά! Με πείσμα και φόβο κρατούσε τα μάτια τ...